ดอกจานประหารใจ - มนต์แคน แก่นคูน перевод на немецкий

ดอกจานประหารใจ

ดอกจานบานแล้วทั่วท้องนา
ต้นเดือนกุมภา
มีนา เมษายน
คึดฮอดขวัญใจคนจน
ที่เคยปีนต้น
ดอกจานหวานใจ
ดอกจานบานเมื่อปีกลาย
พี่ยังจำได้ใต้ต้นกระโดน
สัญญาฮักอยู่ข้างกองโพน
น้ำตาจะหล่น
คิดถึงคนรักเดิม
ไปไสหนอนวลน้องหล้า
เจ้าบ่มาสัญญาเพิ่มเติม
ดอกจานบานกลางทุ่งเดิม
ที่เราเคยเริ่มสบตาสัมพันธ์

รำพันไห้หัวใจคนเก่า
รำพันไห้หัวใจคนเก่า
เลยมานั่งโศกเศร้า
คอยเจ้าอยู่นา
เหลียวขึ้นฟ้า
ขี้ฝ้าเหลี่ยนเวียนหมุน
หัวใจเคยลงทุน
มาหมุ่นมีไปได้
เฮ็ดจั่งใด๋หัวใจฮวยแห้ง
เฮ็ดจั่งใด๋หัวใจฮวยแห้ง
เห็นดอกจานสีแดง
ยามเช้ายามค่ำ
คิดถึงคำอ่อยเว้า
ของเจ้าสู่ยาม
เจ้าบอกย้ำว่าทั้งฮักทั้งหวง
เก็บดอกจานเป็นพวง
มาใส่มือของอ้าย
มอบดอกไม้ให้หัวใจซึ้งกัน
เก็บดอกจานมั่นในสัญญา
จั๊กจั่นเรไรร้องมา
ควายน้อยกลางนา
จ้องเป็นพยาน
คำหวานคือรักบริสุทธิ์
แล้วมาสะดุดหยุดลงตรงนั้น
ปีนี้กลางทุ่งดอกจาน
พี่มารำพันเดียวดายไร้แฟน
เจ้าดอกจานเคยบานกลางทุ่ง
ไปบานในกรุงเสียแล้วละหนอ
กลายเป็นกุหลาบ
ประดับใจผู้ใด๋น้อ
ทิ้งคนมอซอรอข้างกลางนา

เทียวมาถ่าสัญญาหม่องเก่า
ยังคอยถ่าสัญญาหม่องเก่า
เห็นผู้สาวเลาะบ้าน
ไผนั้นบ่สน
หนีบ่พ้นความเก่าความหลัง
ย้อนความหวังกับนาง
บ่สร่างในใจอ้าย
ปันใจไปให้ใครเขาครอง
ปล่อยให้ทุ่งทอง
มาหมองเป็นทุ่งแล้ง
ถึงยามดอกจานสีแดง
ใจแสลงแกล้งทรมาน
คอยวันหลายปีพ้นผ่าน
คอยวันหลายปีพ้นผ่าน
ดอกจานบานแล้วกะหล่น
คือคนฮักแล้วกะฮ้าง
ปานก้างป่อนใส่คอ
แค้นจ่อล่อแท้น้อเป็นทางผ่าน
อดีตรักต้นจาน
สังหารอ้ายเอย

Dok-Jan-Blüte, die mein Herz hinrichtet

Die Dok-Jan-Blüten blühen schon im ganzen Feld
Anfang Februar,
März, April
Ich denke an meine Liebste, die Arme
die einst auf den Baum kletterte
Dok-Jan-Blüte, meine Süße
Die Dok-Jan-Blüte blühte letztes Jahr
Ich erinnere mich noch unter dem Kradon-Baum
Liebesversprechen am Reisighaufen
Mir kommen gleich die Tränen
Ich denke an meine alte Liebe
Wo bist du nur, meine Liebste?
Du kamst nicht, um unser Versprechen zu erneuern
Die Dok-Jan-Blüte blüht auf der alten Wiese
wo wir uns zum ersten Mal in die Augen sahen

Ich klage dem alten Herzen
Ich klage dem alten Herzen
Ich sitze hier traurig
und warte auf dich auf dem Feld
Ich schaue zum Himmel auf
Die Wolken ziehen vorbei
Mein Herz hat einst investiert
und wurde dann doch verletzt
Was soll ich nur tun, mein Herz ist ausgetrocknet
Was soll ich nur tun, mein Herz ist ausgetrocknet
Ich sehe die rote Dok-Jan-Blüte
Morgens und abends
Ich denke an deine süßen Worte
die du immer sagtest
Du sagtest immer wieder, dass du mich liebst und begehrst
Du hast Dok-Jan-Blüten zu einem Strauß gebunden
und sie mir in die Hand gegeben
Du hast mir Blumen geschenkt, unsere Herzen berührt
Dok-Jan-Blüten gesammelt, fest an unser Versprechen geglaubt
Zikaden zirpten dazu
Der kleine Büffel auf dem Feld
war unser Zeuge
Süße Worte, wie reine Liebe
Dann hörte es plötzlich auf
Dieses Jahr auf der Wiese mit den Dok-Jan-Blüten
klage ich einsam ohne meine Liebste
Die Dok-Jan-Blüte, die einst auf der Wiese blühte
blüht jetzt wohl in der Stadt, oder?
Ist zu einer Rose geworden,
die das Herz eines anderen schmückt
und lässt mich, den Armen, hier auf dem Feld zurück

Ich komme immer wieder, um auf unser altes Versprechen zu warten
Ich warte immer noch auf unser altes Versprechen
Ich sehe Mädchen am Haus vorbeigehen
aber keine interessiert mich
Ich kann der alten Geschichte nicht entkommen
weil meine Hoffnung auf dich
nicht aus meinem Herzen verschwindet
Ich kann mein Herz keinem anderen geben
Ich lasse die goldene Wiese
zu einer dürren Wiese werden
Wenn die Zeit der roten Dok-Jan-Blüte kommt
quält mich mein schmerzendes Herz
Ich warte seit vielen Jahren
Ich warte seit vielen Jahren
Die Dok-Jan-Blüten blühen und fallen dann ab
So wie die Liebe, die dann zerbricht
Wie eine Gräte, die im Hals steckt
Ich bin so wütend, war ich nur ein Zeitvertreib?
Die alte Liebe am Dok-Jan-Baum
hat mich umgebracht, oh