Текст и перевод песни มนต์แคน แก่นคูน - เอารักมาให้ เหมือนพาใจมาเจ็บ

อ้ายมีค่า เพียงยาทำใจ
บัดยามหายเจ็บหายไข้ หายจากความเสียใจ
เจ้าลืมอ้ายแบบไร้ค่า หอบความฮักมาเป็นยา
ปานพาใจมาให้ช้ำ คนทำร้ายฮู้บ่น้อ โอ้โอโอ่ย
หล่ะใจเอ้ยใจ สั่งมาเจ็บกะด้อ ให้เจ้าจื่อได้ยินไหม
จากนี้คงบ่มีไผ บัดฮักพังสลายแล้ว

หอบรักและจริงใจมาให้เธอ วันเจ้าเจอความเศร้า
หอบเสื่อหอบหมอน มานอนเฝ้าหัวใจเจ้า
เธอช้ำมาจากเขา ยามเศร้ามีอ้ายคอยดูแล
มอบรักแท้เป็นยารักษาใจ ช่อมแซมให้ทุกอย่าง
แต่เมื่อแผลใจจาง เขากลับมาเจ้าก็ลาจากไป
ทิ้งอ้ายให้หมอง แต่เพื่อน้องก็ต้องทนให้ได้
เป็นผู้หมดความหมาย พาใจกอดความตรอมตรม

จนพอล้มบัดอกตรมขมขื่น
จนพอล้มบัดอกตรมขมขื่น
ฝืนยิ้มส่งเจ้าแต่ใจเว้าบ่ไหว
ต่อนี้กลายเป็นอ้ายต้องเหงา
เรื่องราวเก่าเก่า ยังเฝ้าคอยตามหยามใจ
ช่วยเขาเยียวยาแต่รักษาโตเองบ่ได้
ยามเจ็บวิ่งชนหัวใจ สุดวิสัยลบรอยความจำ

คำเอ้ยหล่าสิไปรักษาบ่อนได๋น้อใจพี่
คำเอ้ยหล่าสิไปรักษาบ่อนได๋น้อใจพี่
แผลเป็นเทื่อนี้บ่มีมื้อลบหาย
เจ้าทิ้มอ้ายไว้กลางไฮ่แกมกา
ป๋าชายไว้อยู่กลางนาแกมไก่
เสียใจนักเศร้าสิไปเว้าต่อไผ

เอารักมาให้เหมือนพาหัวใจมาเจ็บ
ไม่มีทางเย็บแล้วใจที่มันสลาย
หมดแล้วความหวัง หมดพลังแรงใจแล้วอ้าย
หมดค่าแล้วยาทำใจ ที่แท้เพียงอ้ายฝันไกลลมลม

ความตรมความซึมความเศร้า
ความตรมความซึมความเศร้า
เจ็บเหงากะรวมไว้กับพี่
ความหวังดียังมีต่อเจ้าเธอฮู้แน่บ่น้อ
ก้มก่อช่อไหวบ่น้อใจเอ่ย
มันเจ็บจังเลยจนหลงฮ้อง เอ้อเอ่ย

Я был для тебя лишь лекарством от боли,
Когда ты страдала и горевала.
Ты забыла меня, словно ненужную вещь, принеся любовь как лекарство,
Но причинила лишь новую боль. Знаешь ли ты, что ранила меня? Ох...
О, сердце моё, ты приказываешь мне страдать, чтобы она услышала,
Что отныне никого не будет, ведь любовь наша разрушена.

Я принёс тебе любовь и искренность, когда ты была в печали,
Принёс ковёр и подушку, чтобы быть рядом с твоим сердцем.
Ты страдала из-за него, а в твоей печали я был рядом.
Я дарил тебе настоящую любовь как лекарство, чтобы залечить все раны.
Но когда раны затянулись, он вернулся, и ты ушла,
Оставив меня в унынии. Но ради тебя я должен это вынести.
Я стал никем, обнимая своё сердце в тоске и печали.

До тех пор, пока я не пал, сердце моё было полно горечи,
До тех пор, пока я не пал, сердце моё было полно горечи,
Я заставлял себя улыбаться, провожая тебя, но моё сердце не могло говорить.
Теперь я остался в одиночестве,
Старые истории продолжают преследовать меня,
Я помог тебе исцелиться, но сам не могу излечить себя.
Боль пронзает моё сердце, и я не могу стереть эти воспоминания.

Где же мне найти лекарство для своего сердца?
Где же мне найти лекарство для своего сердца?
Этот шрам никогда не исчезнет.
Ты оставила меня посреди моря, окружённого воронами,
Как крестьянина, брошенного посреди поля, окружённого курами.
Моё горе так велико, кому мне рассказать о нём?

Принося любовь, ты принесла боль моему сердцу,
Нет способа зашить разорванную душу.
Вся надежда и силы покинули меня.
Лекарство от боли потеряло свою силу, и мои мечты развеялись как дым.

Тоска, печаль и грусть,
Тоска, печаль и грусть,
Одиночество и боль - всё это осталось со мной.
Знаешь ли ты, что я всё ещё надеюсь на тебя?
Склонись и собери осколки моего сердца,
Боль так сильна, что я не могу сдержать слёз. Ох...