Текст и перевод песни ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์ - ซึ่งกันและกัน

ซึ่งกันและกัน

แค่ผ่านมาพบกัน ในวันที่ฝนพรำ
คนช้ำกับคนไม่มีใคร
แค่ซึ่งกันและกัน ฉันซับน้ำตาให้เธอ
เธอทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจ

ฉันเป็นบางสิ่ง ที่เธอนั้นขาดหายไป
เธอคือบางคนที่ฉันไม่เคยมี

ที่จริงก็รู้แก่ใจ วันใดเธอหายดี
ต้องมีวันนี้ที่เราแยกย้ายกันไป
แต่ใจไม่รู้จริงจริง ว่ามันจะอีกนานเท่าไร
ชีวิตที่เหมือนไม่มีชีวา ที่ฉันไม่มีปัญญาจะรักใคร

จะเจ็บอีกไหมเธอ จะเจอบ้างไหมเรา
คนเหงากับคนเจ้าน้ำตา
มืดมนลงทุกที ไม่มีแม้แสงเดือนดาว
คนเหงาคืนนี้มีแต่น้ำตา

ฉันเป็นบางสิ่ง ที่เธอนั้นขาดหายไป
เธอคือบางคนที่ฉันไม่เคยมี

ที่จริงก็รู้แก่ใจ วันใดเธอหายดี
ต้องมีวันนี้ที่เราแยกย้ายกันไป
แต่ใจไม่รู้จริงจริง ว่ามันจะอีกนานเท่าไร
ชีวิตที่เหมือนไม่มีชีวา ที่ฉันไม่มีปัญญาจะรักใคร

ที่จริงก็รู้แก่ใจ วันใดเธอหายดี
ต้องมีวันนี้ที่เราแยกย้ายกันไป
แต่ใจไม่รู้จริงจริง ว่ามันจะอีกนานเท่าไร
ชีวิตที่เหมือนไม่มีชีวา ที่ฉันไม่มีปัญญาจะรักใคร

ไม่เหลือแม้เงาคนเจ้าน้ำตา
เธอหายไปพร้อมหัวใจของบางคน

Друг для друга

Мы просто встретились в тот дождливый день
Разбитое сердце и человек без любви
Просто друг для друга, я утирал твои слезы
Ты согрела мое сердце

Я был тем, чего тебе не хватало
Ты была той, кого у меня никогда не было

На самом деле я знал, что когда ты поправишься
Наступит день, когда мы пойдем каждый своей дорогой
Но мое сердце не знает, как скоро это произойдет
Моя жизнь была пустотой, пока я не встретил тебя и не полюбил.

Будет ли нам снова больно, встретимся ли мы снова?
Одинокому человеку и человеку со слезами
Становится все темнее, нет ни луны, ни звезд
Одинокому человеку сегодня остаются только слезы

Я был тем, чего тебе не хватало
Ты была той, кого у меня никогда не было

На самом деле я знал, что когда ты поправишься
Наступит день, когда мы пойдем каждый своей дорогой
Но мое сердце не знает, как скоро это произойдет
Моя жизнь была пустотой, пока я не встретил тебя и не полюбил.

На самом деле я знал, что когда ты поправишься
Наступит день, когда мы пойдем каждый своей дорогой
Но мое сердце не знает, как скоро это произойдет
Моя жизнь была пустотой, пока я не встретил тебя и не полюбил.

Не осталось даже следов от плачущего человека
Ты ушла, забрав с собой чье-то сердце