เป็นต่อ (เพลงประกอบละครซิทคอม "เป็นต่อ") - เบล สุพล перевод на немецкий

เป็นต่อ (เพลงประกอบละครซิทคอม "เป็นต่อ")

อยู่คนเดียวก็คุ้นเคย
อยู่สบายจนเคย เลยไม่คิดมีใคร
เจอบางคนน่าสนใจ
ก็แค่พอพึงใจ ไม่ได้คิดรักจริง

เป็นต่อไปอย่างนี้ บางทีก็เหงา
อยากจะมีใครมากอดเรา บ้างสักคน
แต่เป็นต่อไปอย่างนั้น บางทีก็สับสน
มันชินกับการเป็นคนอยู่คนเดียว

บอกหน่อยว่าฉัน จะต้องทำเช่นไร
อยู่คนเดียวง่ายกว่าไหม จะเป็นแบบนี้มันต่อไป
หรือจะลงเอยเมื่อไร จะมีใครที่เข้าใจ
หนักใจไม่รู้ไปทางไหนดี

ที่มองมอง ยังไม่เจอ
แต่บางคนที่เจอ ก็ไม่พร้อมดังใจ
ที่ลองลอง ลองคบไป
ก็ลงเอยคนละทาง ไม่อยากคิดรักใคร

เป็นต่อไปอย่างนี้ บางทีก็เหงา
อยากจะมีใครมากอดเรา บ้างสักคน
แต่เป็นต่อไปอย่างนั้น บางทีก็สับสน
มันชินกับการเป็นคนอยู่คนเดียว

บอกหน่อยว่าฉัน จะต้องทำเช่นไร
อยู่คนเดียวง่ายกว่าไหม จะเป็นแบบนี้มันต่อไป
หรือจะลงเอยเมื่อไร จะมีใครที่เข้าใจ
หนักใจไม่รู้ไปทางไหนดี

อาจไม่เป็นอย่างนี้ หากเจอใครคนนั้น
เปลี่ยนชีวิตนี้ให้กับเรา
แต่รอจนวันนี้ยังไม่มีแม้เงา
เราก็คงต้องทนเป็นต่อไป

บอกหน่อยว่าฉัน จะต้องทำเช่นไร
อยู่คนเดียวง่ายกว่าไหม จะเป็นแบบนี้มันต่อไป
หรือจะลงเอยเมื่อไร จะมีใครเข้าใจ
หนักใจไม่รู้ไปทางไหนดี

Pen Tor (Titelsong der Sitcom "Pen Tor")

Allein zu sein ist vertraut.
Fühl mich wohl allein, bin daran gewöhnt, / dass ich gar nicht daran denke, jemanden zu haben.
Treffe ich jemanden Interessantes,
ist es nur angenehm, ich denke nicht an echte Liebe.

Wenn es so weitergeht, fühle ich mich manchmal einsam,
wünsche mir jemanden, der mich umarmt, irgendwen.
Aber wenn es so weitergeht, bin ich manchmal verwirrt,
ich bin einfach daran gewöhnt, allein zu sein.

Sag mir doch, was soll ich tun?
Ist es einfacher allein? Soll es so weitergehen?
Oder wann finde ich zur Ruhe? Gibt es jemanden, der mich versteht?
Es belastet mich, ich weiß nicht, welchen Weg ich einschlagen soll.

Ich suche und suche, aber finde niemanden.
Aber die ich treffe, passen nicht recht.
Ich habe versucht, jemanden näher kennenzulernen,
doch es endet immer damit, dass wir getrennte Wege gehen. / Ich will nicht mehr daran denken, jemanden zu lieben.

Wenn es so weitergeht, fühle ich mich manchmal einsam,
wünsche mir jemanden, der mich umarmt, irgendwen.
Aber wenn es so weitergeht, bin ich manchmal verwirrt,
ich bin einfach daran gewöhnt, allein zu sein.

Sag mir doch, was soll ich tun?
Ist es einfacher allein? Soll es so weitergehen?
Oder wann finde ich zur Ruhe? Gibt es jemanden, der mich versteht?
Es belastet mich, ich weiß nicht, welchen Weg ich einschlagen soll.

Vielleicht wäre es nicht so, fände ich diese eine Person,
die mein Leben für mich verändert.
Aber ich warte bis heute, und da ist nicht mal ein Schatten.
Dann muss ich es wohl ertragen, so weiterzumachen.

Sag mir doch, was soll ich tun?
Ist es einfacher allein? Soll es so weitergehen?
Oder wann finde ich zur Ruhe? Gibt es jemanden, der mich versteht?
Es belastet mich, ich weiß nicht, welchen Weg ich einschlagen soll.