Текст и перевод песни Paowalee Pornpimon - สุดท้ายที่กรุงเทพ

สุดท้ายที่กรุงเทพ

อยู่บ้านนาดีดี ไม่ว่าดีจึงหนีหน้ามา
เบื่อต้องทนทำนา
จึงจากมาไม่สนใจ
ใครจะเตือนเหมือนคำยุยั่ว
ตามัวมืดมองไม่เห็นใคร
สุดท้ายจึงต้องเจ็บ
โอ้กรุงเทพฟ้าใส
แสงไฟสว่างแต่หนทางยังมืดมน
เจอะแต่คนรวยรวย
หน้าตาสวย มากมี
แต่คนใจดีดีไม่เห็นมีเลยสักคน
เจอทีไรเห็นมี แต่แกล้ง
เสียดแทง ฤทัยเราเหลือทน
ต้องยอมพลีกาย แลกกับความจน
ฉันจึงหมองหม่น
ก็เพราะคนกรุงเทพลวง
เจอะแต่คนรวยรวย
หน้าตาสวย มากมี
แต่คนใจดีดีไม่เห็นมีเลยสักคน
เจอทีไรเห็นมี แต่แกล้ง
เสียดแทง ฤทัยเราเหลือทน
ต้องยอมพลีกาย แลกกับความจน
ฉันจึงหมองหม่น
ก็เพราะคนกรุงเทพลวง

Finalement, à Bangkok

J'étais bien dans ma ferme, pourquoi ai-je fui ?
J'en avais assez de travailler dans les champs,
Alors je suis partie sans me soucier
De ce que les gens disaient, leurs paroles étaient comme des séductions.
J'étais aveugle, je ne voyais personne,
Et finalement j'ai souffert.
Oh, Bangkok, ciel bleu,
Les lumières sont brillantes, mais le chemin est toujours sombre.
Je ne rencontre que des riches,
Beaux et riches,
Mais je ne vois aucune personne gentille.
Chaque fois que je rencontre quelqu'un, il me trompe,
Il me poignarde au cœur, c'est intolérable.
Je dois sacrifier mon corps en échange de la pauvreté,
Je suis donc déprimée.
C'est parce que les gens de Bangkok sont trompeurs.
Je ne rencontre que des riches,
Beaux et riches,
Mais je ne vois aucune personne gentille.
Chaque fois que je rencontre quelqu'un, il me trompe,
Il me poignarde au cœur, c'est intolérable.
Je dois sacrifier mon corps en échange de la pauvreté,
Je suis donc déprimée.
C'est parce que les gens de Bangkok sont trompeurs.