Текст и перевод песни เม้าส์ ณัชชา - I'm sorry I hurt you

I'm sorry I hurt you

เจ็บวันนี้ เพิ่งจะรู้ วันนี้ที่เห็นเธอต้องเดินไปจากฉัน
เจ็บตรงนี้เพิ่งเข้าใจ เมื่อก่อนนั้นที่ฉันได้ทำกับเธอ
(*) รู้ตัวว่าทำให้เธอเจ็บ และทุกข์ทนทรมาน
ก็ฉันมันทำเธอเสียใจ
รู้ตัวว่าผิดที่เคยทำ มันซ้ำซากจนเกินไป
แต่ในวันนี้ฉันขอ
(**) หนึ่งนาทีนี้ขอร้องช่วยฟังฉันให้จบ
อาจไม่ลบความผิดฉันแม้ครึ่งนึง
หนึ่งนาทีนี้อาจพูดได้ไม่ค่อยซึ้ง
ความคิดถึงมันบังคับ ให้พูดไป
I'm sorry I hurt you และฉันเพิ่งรู้รักเธอมากเท่าไร
I'm sorry I hurt you,
I know I know
Its too late...
Baby, I'm sorry sorry sorry
เจ็บวันนั้น เธอเหนื่อยไหม
วันนี้ตัวฉันคงจะจำมันเอาไว้
ต่อจากนี้จากวันนี้ มันคงสายจะย้อนคืนไปอีกครั้ง
(*,**)
คนเลวอย่างฉันสมควรจะโดนเธอทิ้งไป
ต้องมานอนซังกะตายสมน้ำหน้า
คนอย่างฉันสมควรที่ต้องมีน้ำตา
ไม่มีใครจะคืนมา ไม่ควรจะเพ้อ
ฉันอ่อนแอ ฉันแพ้เธอ
จำเอาไว้ที่ต้องเจอ มันเหมาะแล้ว มันควรแล้ว
ไปได้แล้ว พอได้แล้วเข้าใจไหม
(**)

Je suis désolée de t'avoir fait du mal

Je suis blessée aujourd'hui, je viens de le réaliser. Aujourd'hui, je te vois partir.
Je suis blessée ici, je comprends enfin ce que j'ai fait.
(*) Je sais que je t'ai fait souffrir et que tu as été tourmentée.
Je t'ai fait du mal.
Je sais que j'ai mal agi, c'est devenu répétitif.
Mais aujourd'hui, je te demande
(**) une minute, s'il te plaît, écoute-moi jusqu'au bout.
Cela ne pourra peut-être pas effacer mes erreurs, même en partie.
Une minute, ce n'est peut-être pas assez pour que mes mots soient touchants.
Le manque que je ressens me force à parler.
Je suis désolée de t'avoir fait du mal, et je viens de réaliser à quel point je t'aime.
Je suis désolée de t'avoir fait du mal,
Je sais, je sais
C'est trop tard...
Mon chéri, je suis désolée, désolée, désolée.
As-tu souffert à cette époque ?
Je vais m'en souvenir aujourd'hui.
À partir d'aujourd'hui, il sera trop tard pour revenir en arrière.
(*,**)
Une personne comme moi mérite d'être abandonnée.
Je dois me morfondre, c'est bien fait pour moi.
Une personne comme moi mérite d'avoir des larmes.
Personne ne reviendra, je ne devrais pas rêver.
Je suis faible, je te perds.
Je dois me souvenir de ce que j'ai vécu, c'est mérité, c'est normal.
Vas-y, ça suffit, comprends-tu ?
(**)