Текст и перевод песни โอ๊ค สมิทธิ์ - คนมันเหงา เข้าใจหน่อย

คนมันเหงา เข้าใจหน่อย

มาอยู่ในงานเลี้ยง พบผู้คนที่หลากหลาย
เสียงเพลงที่ช่วยผ่อนคลาย ให้ไม่เดียวดายอีกครั้ง
ออกจากงานเลี้ยง เหลือก็เพียงเราเท่านั้น
นั่งคุยกับความเงียบงัน เหมือนเดิมในรถคู่ใจ

หันมองไปทีไร ก็ไม่มีใครที่คอยอยู่ข้างๆ กัน
ออกมาคนเดียว กลับบ้านคนเดียวอย่างทุกครั้ง
ไม่มีใครให้คุย นั่งรถคนเดียวเปิดเพลงมันให้ดังๆ
ถึงแม้จะฟัง ถึงแม้จะดังแค่ไหน

ได้ยินแต่เหงาเหงา เหงาเต็มไปหมด
เหมือนมันกลบเสียง ของเพลงให้หมดไป
ที่บ้านไม่มีใคร เขาคอยฉันกลับ
ถึงบ้านตอนนี้ก็เหงา คงไม่ได้นอนจนเช้า

เห็นคำว่าเหงาเหงา ล่องลอยไปหมด
เมื่อไรอารมณ์เนี้ยมันถึงจะหาย
จะมีใครไหม ไหมที่เป็นเหมือนกัน
สองคนที่เหงาเจอกัน ให้ใจต่อใจผูกพัน
ให้ฉันไม่ต้องเหงาใจ

มีคนออกไปไหน ใช้เวลาด้วยกันนั้น
พูดคุยและแลกเปลี่ยนกัน ถึงความในใจที่มี
จะมีใครไหม ที่รู้สึกอย่างตัวฉัน
ฟ้าช่วยให้เราเจอะกัน รักกันจริงๆ สักที

หันมองไปทีไร ก็ไม่มีใครที่คอยอยู่ข้างๆ กัน
ออกมาคนเดียว กลับบ้านคนเดียวอย่างทุกครั้ง
ไม่มีใครให้คุย นั่งรถคนเดียวเปิดเพลงมันให้ดังๆ
ถึงแม้จะฟัง ถึงแม้จะดังแค่ไหน

ได้ยินแต่เหงาเหงา เหงาเต็มไปหมด
เหมือนมันกลบเสียง ของเพลงให้หมดไป
ที่บ้านไม่มีใคร เขาคอยฉันกลับ
ถึงบ้านตอนนี้ก็เหงา คงไม่ได้นอนจนเช้า

เห็นคำว่าเหงาเหงา ล่องลอยไปหมด
เมื่อไรอารมณ์เนี้ยมันถึงจะหาย
จะมีใครไหม ไหมที่เป็นเหมือนกัน
สองคนที่เหงาเจอกัน ให้ใจต่อใจผูกพัน
ให้ฉันไม่ต้องเหงาใจ

ได้ยินแต่เหงาเหงา เหงาเต็มไปหมด
เหมือนมันกลบเสียง ของเพลงให้หมดไป
ที่บ้านไม่มีใคร เขาคอยฉันกลับ
ถึงบ้านตอนนี้ก็เหงา คงไม่ได้นอนจนเช้า

เห็นคำว่าเหงาเหงา ล่องลอยไปหมด
เมื่อไรอารมณ์เนี้ยมันถึงจะหาย
จะมีใครไหม ไหมที่เป็นเหมือนกัน
สองคนที่เหงาเจอกัน ให้ใจต่อใจผูกพัน
ให้ฉันไม่ต้องเหงาใจ

Одинокое сердце, пойми меня

Я нахожусь на вечеринке, вокруг много людей,
Музыка помогает расслабиться, на время забыть об одиночестве.
Вечеринка окончена, и я снова один,
Беседую с тишиной в своей верной машине.

Куда ни посмотрю – рядом никого,
Ухожу один, возвращаюсь домой в одиночестве, как всегда.
Не с кем поговорить, еду в машине, включив музыку на полную громкость,
Но даже сквозь эту музыку,

Я слышу только одиночество, оно повсюду.
Оно заглушает все звуки, даже музыку.
Дома меня никто не ждет,
Вернувшись, я снова буду одинок, и, наверное, не усну до утра.

Вижу, как слово "одиночество" витает в воздухе.
Когда же это чувство меня покинет?
Есть ли кто-то, кто чувствует то же самое?
Два одиночества, встретившиеся, чтобы разделить свои чувства,
Чтобы мое сердце больше не чувствовало боли.

Чтобы было с кем пойти куда-нибудь, провести время,
Поговорить, поделиться самым сокровенным.
Есть ли кто-то, кто чувствует то же, что и я?
Пусть небо поможет нам встретиться и полюбить друг друга по-настоящему.

Куда ни посмотрю – рядом никого,
Ухожу один, возвращаюсь домой в одиночестве, как всегда.
Не с кем поговорить, еду в машине, включив музыку на полную громкость,
Но даже сквозь эту музыку,

Я слышу только одиночество, оно повсюду.
Оно заглушает все звуки, даже музыку.
Дома меня никто не ждет,
Вернувшись, я снова буду одинок, и, наверное, не усну до утра.

Вижу, как слово "одиночество" витает в воздухе.
Когда же это чувство меня покинет?
Есть ли кто-то, кто чувствует то же самое?
Два одиночества, встретившиеся, чтобы разделить свои чувства,
Чтобы мое сердце больше не чувствовало боли.

Я слышу только одиночество, оно повсюду.
Оно заглушает все звуки, даже музыку.
Дома меня никто не ждет,
Вернувшись, я снова буду одинок, и, наверное, не усну до утра.

Вижу, как слово "одиночество" витает в воздухе.
Когда же это чувство меня покинет?
Есть ли кто-то, кто чувствует то же самое?
Два одиночества, встретившиеся, чтобы разделить свои чувства,
Чтобы мое сердце больше не чувствовало боли.