Текст и перевод песни ไมค์ ภิรมย์พร - ที่พึ่งคนไกล

คงเหลือแค่ความคิดถึง เป็นที่พึ่งสุดท้าย
ในยามที่คนอยู่ไกล ไม่มีข่าวคราว
แค่คิดหัวใจก็ถึง นั่งซึ้งมองฟ้าผืนเก่า
วาดภาพเธอบนเมฆขาว ในยามที่เราจากลา

ปลายฝันที่เคยวาดไว้ ยิ่งไปยิ่งไกลเหลือเกิน
ยามที่สองเราห่างเหิน กลัวลืมสัญญา
งานหนักอยากพักชั่วคราว หอบใจเหงาเหงามุ่งหน้า
ลักลอบออกจากเมืองฟ้า กลับบ้านคืนไปหาเธอ
เบอร์ที่พี่เคยโทรถามข่าว
กดกี่คราว สัญญาณหัวใจยังจูนไม่เจอ
เธอวางเครื่องเอาไว้ไกล หรือใครนั่งคุยกับเธอ
อยู่ไกลใจหวั่นเสมอ กลัวเธอเผลอลืมคนลา
คงเหลือแค่ความคิดถึง เป็นที่พึ่งยามท้อ
ระหว่างที่ใจเฝ้ารอ เสียงเธอส่งหา
อยากฟังถ้อยคำหวาน ๆ สื่อสารผ่านเบอร์เจ้ามา
ให้คนที่กอดเข่าล้า ได้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
เบอร์ที่พี่เคยโทรถามข่าว
กดกี่คราวสัญญาณหัวใจยังจูนไม่เจอ
เธอวางเครื่องเอาไว้ไกล หรือใครนั่งคุยกับเธอ
อยู่ไกลใจหวั่นเสมอ กลัวเธอเผลอลืมคนลา
คงเหลือแค่ความคิดถึง เป็นที่พึ่งยามท้อ
ระหว่างที่ใจเฝ้ารอ เสียงเธอส่งหา
อยากฟังถ้อยคำหวาน ๆ สื่อสารผ่านเบอร์เจ้ามา
ให้คนที่กอดเข่าล้า ได้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง...

Наверное, это просто ностальгия в крайнем случае.
Когда люди живут далеко ни слова
Просто подумайте о сердце, чтобы сидеть разбитым, смотреть на небо, старые.
Рисуя ее на белом облаке по вечерам мы из Лос Анджелеса

Конец мечты когда-нибудь притянет их еще больше.
Второй стражник наш вскользь испугался.
Тяжелая обязанность хотела временного пребывания тяжело дышащие Одинокие сердца одинокая голова
Тайком вывезли из города, голубая ночь выпускного бала, чтобы найти ее.
Номер, по которому я звонил раньше.
Нажми несколько временных знаков, сердце тоже не найдено.
Она поставила машину так далеко, или кто-нибудь сядет рядом с ней.
Далекий разум ужасный всегда боится, что она случайно забудет его.
Наверное, это просто ностальгия по беззащитным охранникам.
Между мыслями в ожидании ее голоса.
Хочу слышать такие сладкие слова, общаться с тобой через цифры.
Обними кого-нибудь, колени устали, приходится снова вставать.
Номер, по которому я звонил раньше.
Нажми несколько временных знаков, сердце тоже не найдено.
Она поставила машину так далеко, или кто-нибудь сядет рядом с ней.
Далекий разум ужасный всегда боится, что она случайно забудет его.
Наверное, это просто ностальгия по беззащитным охранникам.
Между мыслями в ожидании ее голоса.
Хочу слышать такие сладкие слова, общаться с тобой через цифры.
Обними кого-нибудь, колени устали, приходится снова вставать...