คนไม่มีสิทธิ์ - ไมโคร перевод на немецкий

คนไม่มีสิทธิ์

อยู่อย่างคนไม่มีสิทธิ์ ก็ผิดตั้งแต่วันที่เราเกิด
เจ็บอย่างไรก็ทนไปเถิด จะเกิดอะไรก็ต้องทน (จะเจ็บอย่างไรก็จะทน)

หากว่าเธอสิ้นเยื่อใย ประโยชน์อะไรที่จะบ่น
อยู่อย่างดินต้องเจียมตน จะอดจะทนเพราะเข้าใจ

เมื่อเธอไม่รักก็ช่างเถิด มันถูกอยู่แล้วที่เธอไป
หากเป็นเราไม่ถูกใจใคร ก็คงจะทำไปอย่างนั้นเหมือนกัน

คนอย่างเราต้องยอมอดทน ได้เกิดเป็นคนก็บุญนักหนา
เธอไม่แลก็แล้วแต่ฟ้า สั่งลงมาให้เสียเธอไป
คนอย่างเราไม่มีอุทธรณ์ จะเจ็บจะร้อนต้องเก็บเอาไว้
คนจะไปก็คือต้องไป ดีแค่ไหนที่เธอเคยมอง
(คนอย่างเราไม่มีอะไร ไม่มีสิทธิ์มีเสียง ได้เพียงแค่มอง)

เมื่อเธอไม่รักก็ช่างเถิด มันถูกอยู่แล้วที่เธอไป
หากเป็นเราไม่ถูกใจใคร ก็คงจะทำไปอย่างนั้นเหมือนกัน

คนอย่างเราต้องยอมอดทน ได้เกิดเป็นคนก็บุญนักหนา
เธอไม่แลก็แล้วแต่ฟ้า สั่งลงมาให้เสียเธอไป
คนอย่างเราไม่มีอุทธรณ์ จะเจ็บจะร้อนต้องเก็บเอาไว้
คนจะไปก็คือต้องไป ดีแค่ไหนที่เธอเคยมอง
(คนอย่างเราไม่มีอะไร ไม่มีสิทธิ์มีเสียง ได้เพียงแค่มอง)

อยู่อย่างคนไม่มีสิทธิ์

Mensch ohne Rechte

Als Mensch ohne Rechte zu leben, war falsch vom Tag meiner Geburt an.
Egal wie sehr es schmerzt, ich ertrage es, was auch geschieht, muss ich ertragen (egal wie weh, ich werd’s ertragen)

Wenn du keine Zuneigung mehr hast, welchen Sinn hat es zu klagen?
Wie Staub zu sein, heißt, bescheiden zu bleiben, zu hungern, zu dulden, weil ich verstehe.

Wenn du nicht liebst, sei’s drum, es ist richtig, dass du gehst.
Wärst du mir nicht zugetan, würd’ ich wohl genauso handeln.

Menschen wie ich müssen geduldig sein, schon als Mensch geboren zu sein ist Gnade.
Wenn du mich nicht ansiehst, liegt’s am Himmel, der befahl, dich zu verlieren.
Menschen wie ich haben kein Recht auf Einspruch, Schmerz und Glut müssen bewahrt bleiben.
Wer gehen muss, der geht, wie schön war’s, als du mich einst ansahst.
(Menschen wie ich haben nichts, kein Recht, keine Stimme, dürfen nur schauen.)

Wenn du nicht liebst, sei’s drum, es ist richtig, dass du gehst.
Wärst du mir nicht zugetan, würd’ ich wohl genauso handeln.

Menschen wie ich müssen geduldig sein, schon als Mensch geboren zu sein ist Gnade.
Wenn du mich nicht ansiehst, liegt’s am Himmel, der befahl, dich zu verlieren.
Menschen wie ich haben kein Recht auf Einspruch, Schmerz und Glut müssen bewahrt bleiben.
Wer gehen muss, der geht, wie schön war’s, als du mich einst ansahst.
(Menschen wie ich haben nichts, kein Recht, keine Stimme, dürfen nur schauen.)

Als Mensch ohne Rechte zu leben.