Текст и перевод песни ไม้หมอน - ไม่คาดฝัน

ไม่คาดฝัน

เรื่องราวที่เราเคย เคยใช้เวลาด้วยกัน
ไม่มีอีกแล้ว น้ำตาก็เริ่มหลั่งไหล
เมื่อรู้เธอต้องไป ไม่ย้อนกลับมา

ไออุ่นที่คุ้นเคย จางหายไปในผู้คน
กอดกันคราวนี้ รู้ดีว่าเป็นครั้งสุดท้าย
อยากขอเคียงข้างกาย อีกหน่อยได้ไหม
เก็บซ่อนความเสียใจ ที่ไม่อาจลืม

เมื่อยามตื่น ลืมตาขึ้นมา
เห็นเธออยู่ข้างๆ ยังนอนหลับตา
ทุกๆความสุข ที่เธอให้มา
มากจนเกินกว่า เกินกว่าที่จะลืม

นึกว่าเราจะไป เดินไปด้วยกันได้ไกลกว่านี้(อีก)
เมื่อเธอดูมีความสุขเสมอ เวลาที่นอนตักฉัน
ไม่เคยนึกเลย ว่าจะมีวันให้เธอไกลห่าง
ขอบคุณที่เคยร่วมทาง จนวันจากลา

หยาดฝนสะท้อน อ้อมกอด
อยากย้อน คืนวันเหล่านั้น
ขาดเธอวันนี้ ไม่เคยชินในความสับสน
สับสนใจผู้คน ที่ต่างโหดร้าย
ขาดเธอเคียงข้างกาย โลกช่างน่ากลัว

เมื่อยามตื่น ลืมตาขึ้นมา
แขนของเธอ โอบกอดแม้ยังหลับตา
ทุกๆความสุข ที่เธอให้มา
มากจนเกินกว่า เกินกว่าที่จะลืม

นึกว่าเราจะไป เดินไปด้วยกันได้ไกลกว่านี้(อีก)
เมื่อเธอดูมีความสุขเสมอ เวลาที่นอนตักฉัน
ไม่เคยนึกเลย ว่าจะมีวันให้เธอไกลห่าง
ขอบคุณที่เคยร่วมทาง จนวันจากลา

ทำเป็นว่า เหมือนจะเข้าใจ
เก็บอารมณ์ เก็บความคิดเอาไว้
โอ้ความรู้สึกข้างใน ทำไมเจ็บช้ำ
คงเป็นความรัก ที่ครอบงำ
ติดกับภาพซ้ำๆ ในความทรงจำยากจะลืม

นึกว่าเราจะไป ด้วยกันได้ไกลกว่านี้(อีก)
เมื่อเธอดูมีความสุขเสมอ เวลาที่นอนตักฉัน
ไม่เคยนึกเลย ว่าจะมีวันให้เราไกลห่าง
ขอบคุณที่เคยร่วมทาง จนวันจากลา

นึกว่าเราจะไป เดินไปด้วยกันได้ไกลกว่านี้
ก็เห็นเธอดูมีความสุขเสมอ เมื่อเธอได้นอนกอดฉัน
เก็บความสัมพันธ์ คอยเป็นฝันให้ฉันได้ไปต่อ
กับลมหายใจที่ขอ มีเธอเสมอ
เพราะฝันที่ฉันเฝ้ารอ คือเธอเสมอ

Inattendu

Les souvenirs que nous avons partagés,
Ne sont plus là, les larmes commencent à couler
En apprenant que tu dois partir, sans jamais revenir.

La chaleur que je connaissais, s'est estompée dans la foule,
Cet étreinte, je sais, est la dernière.
Je veux rester à tes côtés, encore un peu, s'il te plaît.
Je cache la tristesse que je ne peux oublier.

Quand je me réveille, j'ouvre les yeux,
Je te vois à mes côtés, tu dors encore.
Tous les bonheurs que tu m'as donnés,
Sont trop grands, trop grands pour être oubliés.

Je pensais que nous allions aller plus loin, ensemble,
Lorsque tu étais toujours heureuse, quand tu t'allongeais sur mes genoux.
Je n'ai jamais pensé qu'un jour, tu serais si loin.
Merci d'avoir partagé ce chemin, jusqu'à ce jour d'adieu.

Les gouttes de pluie reflètent ton étreinte,
Je voudrais revenir, à ces jours-là.
Je ne suis pas habitué à la confusion sans toi,
Les gens sont si cruels.
Sans toi à mes côtés, le monde est effrayant.

Quand je me réveille, j'ouvre les yeux,
Tes bras m'entourent, même si tu dors.
Tous les bonheurs que tu m'as donnés,
Sont trop grands, trop grands pour être oubliés.

Je pensais que nous allions aller plus loin, ensemble,
Lorsque tu étais toujours heureuse, quand tu t'allongeais sur mes genoux.
Je n'ai jamais pensé qu'un jour, tu serais si loin.
Merci d'avoir partagé ce chemin, jusqu'à ce jour d'adieu.

Fais comme si tu comprenais,
Réprime tes émotions, ton esprit.
Oh, pourquoi cette douleur en moi ?
C'est l'amour qui m'a submergé.
Je suis coincé dans ces souvenirs récurrents, difficiles à oublier.

Je pensais que nous allions aller plus loin, ensemble,
Lorsque tu étais toujours heureuse, quand tu t'allongeais sur mes genoux.
Je n'ai jamais pensé qu'un jour, nous serions si loin.
Merci d'avoir partagé ce chemin, jusqu'à ce jour d'adieu.

Je pensais que nous allions aller plus loin, ensemble,
Tu étais toujours heureuse, quand tu t'allongeais dans mes bras.
Je garde cette relation, comme un rêve qui me permet d'avancer.
Avec ce souffle que je demande, que tu sois toujours là.
Car le rêve que j'attends, c'est toi, toujours.