Lyrics Khodaya Ta Kay - Mokhalef Segah - Behzad

زیر آسمون آبی آسمون کبود
فرقی نمیکنی زندگی به کام ما نبود
ما دو تا بودیم هر دومون خسته از گذشته
دو تا شخصیت عجیب یکی خوب و یکی نبود
ما دو تا بودیم یکیمون کم حرف میزد
یکی مون پا پیش میکشید با دست پس میزد
دو دیوونه ی مریض که خورده بودن به هم
یکی میدویید برسه یکی خستش میکرد
یکی پر از امیدو یکی همیشه بی یخیال
یکی راه خودشو داشت یکی پس رفت می کرد
گذشت و گذشت یه دو فصلی ازش
یکی عصبی بود اون یکی می خدید همیشه
یکی شیشه خورده داشت هموز صاف نشده بود
یکی با سکوتش میجنگید همش
تا یه روز اومد فمیدن میشه با هم خوب بود
یکی از جدایی میترسید همش
یکی خونه حبس و یکی ول خیابونا
یکی تنها بود اون یکی پی چیه بود ها؟
یکی دس دس میکردو بد مست میکرده
خستش میکردو دم نمیزدش اَه
یکی دیگه روزا پیش کیا بود ها؟
یکی شکستو نگفت ولی میریخت تو خودش
غمو ساکت میموند بازم عاشق میموند
یکی دیگه شبا فکر چیا بود ها؟
آهای دنیا ببین خستم بگو برگرد پشیمونم
به کی خیره شده چشماش نمیدونم نمیدونم
دلم تنگه نمیفهمه بگواز اون آدما سیره
بگو بد جور زمین خورده همین چند وقته ...
یکیش درد کم نداشت ولی دلقک میشد
شاید بخنده یه لحظه بهتر شه حالش
اون که واسه همون خندش میمرد
یکی رسیده ته خط از اون دوتایی که گفتم
وقتی رو اسمش ضرب در میخورد
یکی بد گیر میادو شب دیر میاد طلب کار بود
یکی هنوز براش طرفدار بود
همون بده من بودم ولی خوب جا میزدم
... بود وقتی خوب درجا میزدم
اون بده من بودم اون که لِه شد غرورش
بازم اسم تو هر جا میبرم
انگاز از اون روزای خوب دیگه خبری نمیشه
خواتستم دنیارو بسازم یه نفرم دیدم نمیشه
حرفامو نذاشت بزنم فقط نوشتو رفتش
دلم گیر یه آدم عوضی نمیشه
من بد شده بودم تو این زندگیه سگی
اینا باعث شد قید همدیگرو زدیم
ببین دارم با خاطرات تو جنگ میکنم
عاشق ته ریش بود ریشامو بلند میکنم
انقدر بد شدم به بودنت چشم نمیدوزم
عاشق رنگ روشنه دیگه مشکی میپوشم
هنوزم فردامو با خیال تو رنگ میکنم
مو های کوتاه دوس داره اینو بلند میکنم
آهای دنیا دیگه مُردم بگو بیاد نمیتونم
یه بُغضی تو گلوم گیره بگو برگرد پشیمونم
الکی مثلا دیگه دلتنگت نیستم