Lyrics Akoma Meno Zontanos - FANN

Βρίσκομαι σε χαμένο δρόμο
Νιώθω να μου τελειώνει το οξυγόνο
Τι συμβαίνει τελευταία με ρωτάνε και παγώνω
Κι αν έχωχτίσει τόσα σε μια νύχτα ισοπεδώνω
Μα το να γυρίσω πίσω θεωρώ χαμένο χρόνο
Η μάνα μου γερνάει μα στα μάτια μου είν' ωραία
Θα 'δινα 10 χρόνια να την έβλεπα πιο νέα
Το αγόρι της μεγάλωσε και έχει ξενιτευτεί
Δε με περιμένει να γυρίζω για να κοιμηθεί
Είναι χαρά μου που αναπνέω σε φάσεις που καταρρέω
Όταν πίνω παραπάνω και δε ξέρω τι σου λέω
Είμαι παιδί
Απλά οι συνθήκες με έχουνε μεγαλώσει γρήγορα
Και γίνομαι οτι θέλουνε αυτοί
Θυμάμαι τη μυρωδιά σου ακόμα
Και νύχτες που κεντάγαμε παρέα τον χειμώνα
Νύχτες που έβαζες μες'το τετράδιο μου χρώμα
Μα όλα περνάνε γρήγορα και σβήνουνε στα χρόνια
Να γυρνάνε όλα απ'το αλκοόλ
Να χανόμαστε μαζί
Να φεύγουμε μακριά
Να γυρνάμε το πρωί
Να είμαστε αγκαλιά σε μια θέα μακρινή
Κι αν είμαστε ξεχωριστά να νιώθουμε κενοί
Έρχονται τα καλύτερα
Αυτό μου είπαν μα ακόμα δε είδα τίποτα
Χρωστάω μια συγγνώμη για τις νύχτες που με πλήγωσα
Για αυτές που έφυγα και δε ξαναγύρισα
Έχει μέρες που λείπει ο ήλιος μετράω σκιές και εμφανίζομαι
Προσπαθώ να σε βρω μα το χάνω στο αλκοόλ και τα βράδια βυθίζομαι
Έχω ακόμα ένα αστέρι θα πέσω πρώτου πέσει αυτό
Σου το ορκίζομαι
Ακόμα μένω ζωντανός
Ακόμα μένω ζωντανός
Έχει μέρες που λείπει ο ήλιος μετράω σκιές και εμφανίζομαι
Προσπαθώ να σε βρω μα το χάνω στο αλκοόλ και τα βράδια βυθίζομαι
Έχω ακόμα ένα αστέρι θα πέσω πρώτου πέσει αυτό
Σου το ορκίζομαι
Ακόμα μένω ζωντανός
Ακόμα μένω ζωντανός
Ακόμα μένω ζωντανός όσο οι φρίκες με έχουν κάψει
Δε κατάφερα να βάλω εμένα σε μια τάξη
Έχω ένα μυαλό που όλο προσπαθεί να αλλάξει
Παγιδεύτηκα στα λάθη και παλεύω για την άρση
Μπήκα στο στούντιο να δώσω οτι έχω
Άνοιξα μια σελίδα και έγραψα δε αντέχω
Είν' η ζωή μια κατηφόρα και πέφτω
Πάλι καλα που στα δύσκολα φίλους έχω
Μετράμε ώρες για να το ζήσουμε δεύτερα
Μια μέρα θα πετάξουμε ελεύθερα
Θυμήσου το κι αν όλοι απο πάνω μας θα κλαίνε
Δε θα ξέρουνε που πάμε
Δε θα ξέρουνε τι λέμε
Να τα παρατήσω μπαμ και κάτω δε το δέχτηκα
Δε θα σου πω όμως κι ότι δε το σκέφτηκα
Αδύναμος χαρακτήρας
Ο πιο σκοτεινός Δεκέμβρης
Και νιώθω σαν να πέφτω στο κενό αυτής της Πέμπτης
Αν σου 'χει τύχει να γράφεις και να πεισμώνεις
Αν σου 'χει τύχει να γράφεις και να ματώνεις
Αν σου 'χει τύχει να γράφεις και να βουρκώνεις
Τότε βαδίζουμε μαζί σ'αυτό που νιώθεις
Δε ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό
Δε ξέρω καν πουθα βρεθώ
Είναι στα μάτια μου όλα μάταια
Θα τα δώ θετικά
Με αντικαταθλιπτικά
Και δύο κουμπιά για μάτια
Ένα κενό τα βράδυα
Θα'μαστε εδώ για πάντα
Θα'μαστε εδώ για πάντα
Στα πιο τυφλά σκοτάδια
Λάμπουν καρδιές διαμάντια
Όταν θα'ναι όλα άδεια
Όταν θε πέφτεις κι θα θες μια αγκαλιά και χάδια
Θα είμαι εδώ για εσένα
Θα είμαι εδώ για πάντα
Έχει μέρες που λείπει ο ήλιος μετράω σκιές κι εμφανίζομαι
Προσπαθώ να σε βρώ μα το χάνω στο αλκοόλ και τα βράδυα βυθίζομαι
Έχω ακόμα ένα αστέρι θα πέσω πρώτου πέσει αυτό
Σου το ορκίζομαι
Ακόμα μένω ζωντανός
Ακόμα μένω ζωντανός