Lyrics O Ios - Mikros Kleftis

Ο κόσμος είναι μικρός κι έχω ένα κεφάλι να
τριπάρουν άμα λένε πως απάλυνα
φέρνω στην εποχή, εποχή άλληνα
είμαι το δηλητήριο στα κρυστάλλινα
φοράμε φτερά, χτυπάμε τα τύμπανα
το αίμα βράζει σαν κρέας στα τσίγκινα
πριν παραιτηθείς
κοράκια πετάνε σε κύκλο γιορτής
ως αντίποινα
Guarantee πεινά το χωριό μου
πεινάμε γαμώ το στανιό μου
θα σε σκότωνα, άμα έπρεπε να δώσω
άλλη μια μπουκιά στο γιο μου
η πένα μου τσεκούρι επ′ ώμου
δεν κοιμάμαι στα ρεπό μου
ποια ρεπό μου;
πόλη μου ειν' η μάνα μου
πατέρας μου είναι ο ήλιος
και είσαι στο πατρικό μου
φυλακισμένος σαν δάκρυα που δεν τρέξαν
είμαι ο πόνος που λίγοι αντέξαν
κρύβομαι στα μάτια των πονεμένων
που τα βάσανα δεν επιλέξαν
βγαίνω σαν καπνός απο τα κάρβουνα
τρέχω σαν παιδί που κυνηγήσαν
δε θα σου έλεγα το όνειρο ποτέ
γιατί με θελαν υπηρέτη, από όταν με γεννήσαν
είμαι ό, τι να κρύψουν θελήσαν
τέρας που βγήκε, όσες κι αν το κλείσαν
ιός της θεάς μεσ′το λογισμικό σου
ως το θάνατο μου ή το θάνατο σου
με μισείς ή μ'αγαπάς;
θέλεις να γυρίσεις, ή να πας;
για εμάς να πολεμάς

Βασιλιάδες του τίποτα, τίποτα, τίποτα
δεν προσκυνάει κανείς
Βασιλιάδες του τίποτα, τίποτα, τίποτα
είμαστε ιθαγενείς
καίμε την πόλη και χορεύουμε
καίμε την πόλη και χορεύουμε
καίμε την πόλη και χορεύουμε
καίμε την πόλη. Καίμε την πόλη.

Από τα πρίμα, μέχρι τα μπάσα
παίρνουμε τη μπάλα, δε μας έδωσαν πάσα
άμα δε μιλάς χρήμα, μη μιλάς, μάσα
πήρες μια ρίμα, πήρα μια ανάσα
μέχρι την κάσα, ειν' η ζωή μας
Amigo que pasa? γάμα το image
αμα δε το νιώθεις, δεν είσαι μαζί μας
και ειν′ επιλογή μας, ιθαγενείς στη γη μας
ε. αμα δεν το ξέρεις το ξέρουν οι δρόμοι
πόλη μου καυτή και το τσιμέντο ιδρώνει
τώρα που μιλάμε, ένας σπόρος φυτρώνει
και ένα σχέδιο καταστρώνει
ε. Τον ξέρουνε οι σκύλοι, τα πουλιά και οι γάτες
τον ξέρουνε οι φίλοι, των εχθρών του οι πλάτες
ξέρει οτι δεν ξέρουν οι βλάκες
και τους έχει για πελάτες
αν δεν τον ξέρεις, τον ξέρει η πιάτσα
και αυτό σημαίνει, οτι δεν είσαι στην πιάτσα
για οτι δεν έχει, έχει κότσια και φάτσα
σκύλος από μπάσταρδη ράτσα
όχι στην ταράτσα της επιφάνειας
αλλά στο υπόγειο μιας διάνοιας
ζούμε χρόνια σκοτεινής παράνοιας
στη χώρα της ηλιοφάνειας. Και βασιλεύουμε

Βασιλιάδες του τίποτα, τίποτα, τίποτα
δεν προσκυνάει κανείς
Βασιλιάδες του τίποτα, τίποτα, τίποτα
είμαστε ιθαγενείς
καίμε την πόλη και χορεύουμε
καίμε την πόλη και χορεύουμε
καίμε την πόλη και χορεύουμε
καίμε την πόλη.καίμε την πόλη