Lyrics and translation Skaldowie feat. Łucja Prus - W Żółtych Płomieniach Liści

W żółtych płomieniach liści brzoza dopala się ślicznie
Grudzień ucieka za grudniem, styczeń mi stuka za styczniem
Wśród ptaków wielkie poruszenie, ci odlatują, ci zostają
Na łące stoją jak na scenie, czy też przeżyją, czy dotrwają

I ja żegnałam nieraz kogo i powracałam już nie taka
Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka srebrna jak u ptaka
I ja żegnałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą
I ja żegnałam nieraz kogo, i ja żegnałam nieraz

Gęsi już wszystkie po wyroku, nie doczekają się kolędy
Ucięte głowy ze łzą w oku zwiędną jak kwiaty, które zwiędły
Dziś jeszcze gęsi kroczą ku mnie w ostatnim sennym kontredansie
Jak tłuste księżne, które dumnie witały przewrót, kiedy stał się

I ja witałam nieraz kogo, chociaż paliły wstydem skronie
I powierzałam Panu Bogu to, co w pamięci jeszcze płonie
I ja witałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą
I ja witałam nieraz kogo i ja witałam nieraz

Ognisko palą na polanie, w nim liszka przez pomyłkę gore
A razem z liszką, drogi Panie, me serce biedne, ciężko chore
Lecz nie rozczulaj się nad sercem, na cóż mi kwiaty, pomarańcze
Ja jeszcze z wiosną się rozkręcę, ja jeszcze z wiosną się roztańczę

I ja żegnałem nieraz kogo i powracałem już nie taki
Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka jaką noszą ptaki
I ty żegnałeś nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą
I ty żegnałeś nieraz kogo i ty żegnałeś nieraz

В желтых огнях листьев Береза горит красиво
Декабрь бежит за декабрем, январь стучит за январем
Среди птиц большое волнение, те улетают, те остаются
На лугу стоят, как на сцене, то ли выживут, то ли доживут

И я не раз прощалась с кем и возвращалась уже не такой
На моей руке сверкало серебряное кольцо, как у птицы.
И я прощалась не раз с кем, за тучей, за горой, за дорогой
И я прощалась не раз, и я прощалась не раз

Гуси уже все после приговора, не дождутся колядки
Отрубленные головы со слезой в глазах увядают, как увядшие цветы
Сегодня еще гусиный шаг ко мне в последнем сонном контредансе
Как жирные герцогини, которые гордо приветствовали переворот, когда он стал

И я встречала не раз кого, хотя горели от стыда в висках
И я доверила Господу Богу то, что еще горит в памяти
И я не раз встречала кого, за облако, за гору, за дорогу
И я встречала не раз кого и я встречала не раз

Костер горят на поляне, в нем лишка по ошибке
А вместе с лишкой, дорогой господин, мое сердце бедное, тяжело больное
Но не сердись на сердце, на что мне цветы, апельсины
Я еще с весной начну, я еще с весной станцую

И я не раз прощался с кем и возвращался уже не таким
На моей руке сверкало кольцо, которое носят птицы.
И ты прощался не раз с кем, за тучей, за горой, за дорогой
И ты прощался не раз, и ты прощался не раз