Lyrics Ofboðslega frægur - Stuðmenn

Hann er einn af þessum stóru,
Sem í menntaskólann fóru
Og sneru þaðan valinkunnir andans menn.
Ég sá hann endur fyrir löngu,
í miðri Keflavíkurgöngu,
Hann þótti helst til róttækur og þykir enn.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka út
Hann hefur samið fullt af ljóðum,
Alveg ofboðslega góðum,
Sem fjalla aðallega um sálarlíf þíns innri manns.
Þau er ekki af þessum heimi,
þar sem skáldið er á sveimi
Miðja vegu milli malbiksins og regnbogans.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka út

Við ræddum saman heima og geyma,
ég hélt mig hlyti að vera að dreyma
En ég var örugglega vakandi.
Mér fannst hann vera ansi bráður,
Hann spurði hvort ég væri fjáður
Og hvort ég væri allsgáður og akandi.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka út.