Lyrics Κορίτσια Στα Αζήτητα - Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Σταμάτης Μεσημέρης

Έχω αδικήσει τα κορίτσια,
που έχουν στο πρόσωπο ακμή,
απ′ το Παγκράτι στα Πατήσια
σκυφτά στην ίδια διαδρομή.

Ρούχα φαρδιά, ριχτά, θλιμμένα,
στο σινεμά την Κυριακή,
μόνιμα επικηρυγμένα
μες στη διπλή τους ενοχή.

Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα
και τα βιβλία στην καυτή τους αγκαλιά.
Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα
κλαίνε τις νύχτες κι ονειρεύονται φιλιά.

Διπλές φιγούρες κουμπωμένες,
σκιές που τρέμουν τις σκιές,
φωνές υγρές και βραχνιασμένες
με σπάνιες συναναστροφές.

Μικρές φευγάτες αποστάσεις,
αγνοημένοι ναυαγοί,
κρατούν καλά τις αποστάσεις
σε μια αυτοσχέδια αποχή.

Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα
και τα βιβλία στην καυτή τους αγκαλιά.
Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα
κλαίνε τις νύχτες κι ονειρεύονται φιλιά.

Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα.
Στα μάτια η έκφραση συγνώμης,
περνούνε διάφανα, δειλά.

Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα.
Θύματα ανύποπτης αγχόνης
στα περιθώρια τα στενά.

Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα.
Με τα τραγούδια ανασαίνουν
ζωγραφισμένες μοναξιές.

Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα.
Κι έτσι όπως ζουν, έτσι πεθαίνουν
σ' αθόρυβες παραλλαγές.

Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα
και τα βιβλία στην καυτή τους αγκαλιά.
Κορίτσια στα αζήτητα
με χαμηλή ταχύτητα
κλαίνε τις νύχτες κι ονειρεύονται φιλιά.

Κορίτσια στα αζήτητα,
ζωγραφισμένες μοναξιές.