Текст песни Kendimle Düşman - Grejuva , Necip Mahfuz

İçimden bir ses diyor: "Sahtekarsın oğlum"
Utançla doğdun, kendini kibirle boğdun
Ne varsa kor alev gibi hepsi soğudu
Bu doğru, böyle böyle kendime düşman oldum
Tek hakiki zafer çılgın gibi ağlamak
Üstü başı parçalayıp önüne gelene bağırarak
Bu filmi ben bitireceğim sanıyordum önceden
Şimdi günler harcanıyor sonumdan korkarak
Bir daha hiçbir zaman ben olmak istemiyorum
Ama bu beni de var edendi kendim
Susmak istedikçe sınırlarımı zorluyorum
Ne yalan bir dostluk bu, ne yalan bir teklif
Ne söyledi Zerdüşt? Herkes misin kimse mi?
Söyle bakayım neredesin, hala aynı bedende mi?
Zedelendi cismim, müfteriyim
Dünyadan alacaklı, müştekiyim

Yolum uzun akıyorum gece gibi
Öfkemin yakıyorum fitilini
Kendimle düşman, kendimle arkadaş
Sonunu buldum, bulamıyorum hikayemin girişini

Yolum uzun akıyorum gece gibi
Öfkemin yakıyorum fitilini
Kendimle düşman, kendimle arkadaş
Sonunu buldum, bulamıyorum hikayemin girişini

Bedeli varsa yalınayak ödedi tümünü unutarak
Nedeni neyse panikatak endişelerime tutunarak
Yakamı bırakmıyor iç çekişler hepsi canıma tak!
Serzenişle iç dışlı beş yıl isli bi odada
Kapkaranlık eski bi lunapark
Dünya üç kuruşa heves satan dandik bi otomat
Emeli vakti kovalamak, yelkovandan yakalamak
O esnada kısalıyordu günler artarak
O esnada siliniyordu haritadan şehirler, isimler
Tekmili birden
Barış denen şey ağzınızda boş tekerleme
Alışkınım bu sahneye; hitabete, risaleye
Siyaseten rezalet istilası memleket belası
Yaşamanın cefası, iç sesin selası
Anonstaki ses diyor uzat türbülansı
Komşun arar belki ambulansı

Yolum uzun akıyorum gece gibi
Yolum uzun yatıyorum ceset gibi
Öfkemin yakıyorum fitilini
Önsezim yanılıyor herkes gibi