Текст песни Romance de Novembro - Luar Na Lubre

Novembro volveu,
Esváense de néboa os cumes do corazón
E viaxa nun marco o sorriso de alguén,
Chamadas perdidas en gris,
Son eu quen embaza o cristal outra vez,
Unha avelaíña a durmir.
Novembro volveu
E canta esta vella canción a quen esqueceu.

Debuxo ao voar
Un mapa de luces: Seilán, O Vilar, Xerdiz,
Conxélase a noite onde Castromaior
A última vez que te vin,
Mollei o vestido no campo do adeus,
Caeron estrelas por ti.
Alí seguirán
As luces da terra e un leito no teu pumar.
Novembro volveu,
E canta esta vella canción a quen esqueceu.

"Enterran semente", dixera Daniel,
Sen culpa, sen nome nin lei,
Marchei sendo nova e o medo quedou,
Non é unha historia de amor.
Alí han de seguir
As luces da terra, Amada, Adrián, Manuel.
No alto do ceo
Caeron estrelas por quen nunca regresou.

Conxélase a noite onde Castromaior
A última vez que te vin.
Se xean as augas da fonte, eu direi
Que fale Novembro por min.
E Novembro volveu
E canta esta vella canción a quen esqueceu