Текст песни Siewca - Zeus

Chyba nie byłem nigdy za dobry dla siebie
Tyle razy wymierzałem sobie cios
Każdy ranek jak zawody w K1
I tylko zadający rany to "pros"

Bardzo długo do mnie szło zrozumienie
A potem parę razy je mijałem o włos
Aż pewnego dnia wreszcie pierwszy element
Trafił na swoje miejsce i zbudził to coś - świadomość

Nie jesteśmy tylko zbitką tkanek
Zobacz sam, jak to wszystko zgrane
Czasem brak perspektywy nam
Ale na bank to nie tylko przypadek

Głęboko w sobie zakopaną mamy tę prawdę o sobie samych
Zapomnianą aż tak, że nie dowierzamy
Kiedy jawi się nam przed oczami
Więc każdego dnia wolimy stawiać na materializm

I gonimy latami tak za zmianami
Przekonani, że znajdziemy siebie gdzieś za zakrętem
A wystarczy parę chwil sobie dać
Żeby zdać sobie sprawę z tego, co w nas niezmienne

Jakiś element nas, gdy wrastamy w materię
Budzi w nas gniew
Bo podświadomie każdy z nas wie, że jesteśmy jak wiatr
Który wieje gdzieś wysoko ponad koronami drzew

Tyle rzeczy w nas pompuje zwątpienie tak głośno
A krew pompuje tlen tak cicho
Że ciężko nam uwierzyć w to
Że największy skarb dostajemy za friko

Może zrozumiesz to wszystko już dziś
Może jutro i może przyjdzie to z trudem
Ale gdy już odkryjesz swą naturę
Pisz mail, zbij mi pięć, mówiąc: "Jestem cudem!"

Ja jestem siewcą!
Dobrzy ludzie ze mną dobre ziarno idą siać
Rzucamy je w ciemność
Mając pewność, że komuś może światło dać

Każdy z Was jest siewcą!
Dobrzy ludzie zewsząd dobre ziarno idą siać
Rzucają je w ciemność
Mając pewność, że komuś może światło dać
Każdy z Nas...

Szukamy siebie zawsze nie tam, gdzie trzeba:
Przeszłość, przyszłość
A ucieka nam piękno. Czego?
Teraz trzeba to zmienić, szybko

Nie raz dajemy się dobijać opiniom
Bierzemy je za rzeczywistość naszą
Bo nie wiemy, że je można ominąć
I żyjemy tak we wszystko włażąc

Samoocena upaprana od stóp do głów
Stoi przywiązana do cudzych słów
Ile może to trwać, po grób?
Ile lat snuć się można jak trup?

Każdy z nas jest własnym guru
Sami przysparzamy sobie masę bólu
Czas otworzyć tę bramę na środku muru
I obudzić to światło w duchu

Bez miłości i szacunku do siebie
Zostaniemy ofiarami, które szykują pętle
Na co? Na same siebie
Ale wierzę, że drzwi dobrych dni nigdy nie są zamknięte

Dla korporacji zaślepionych zyskami
Jesteśmy statystykami, a traktujemy jak święte
To co rzucają nam zamiast o siebie dbać
I nie łapać się na każdą przynętę

Nie przyszedłem tu, by prawić morały
Lecz podzielić się tym, co może, może coś zmienić
Serce nie pozwala mi zostawić tego
Co widziałem w setkach źrenic

Już czas nauczyć się wypatrywać tęczy, gdy pada
Zwłaszcza, kiedy pada w nas
A gdy zmrok zapada, mrokowi nie dawać szans
I kierować się ku światłu gwiazd

Ja jestem siewcą!
Dobrzy ludzie ze mną dobre ziarno idą siać
Rzucamy je w ciemność
Mając pewność, że komuś może światło dać

Każdy z Was jest siewcą!
Dobrzy ludzie zewsząd dobre ziarno idą siać
Rzucają je w ciemność
Mając pewność, że komuś może światło dać
Każdy z Nas...