Songtexte San Ton Metanasti - Άλκηστις Πρωτοψάλτη
                                                Σαν 
                                                τον 
                                                μετανάστη 
                                                στη 
                                                δική 
                                                σου 
                                                γη
 
                                    
                                
                                                μέρα 
                                                νύχτα 
                                                λύνεις 
                                                δένεις 
                                                την 
                                                πληγή
 
                                    
                                
                                                κι 
                                                όλα 
                                                γύρω 
                                                ξένα 
                                                κι 
                                                όλα 
                                                πετρωμένα
 
                                    
                                
                                                και 
                                                δεν 
                                                ξημερώνει 
                                                να 
                                                'ρθει 
                                                χαραυγή
 
                                    
                                
                                                Στράγγισε 
                                                    η 
                                                ζωή 
                                                σου 
                                                που 
                                                αιμορραγεί
 
                                    
                                
                                                κάθε 
                                                ώρα 
                                                τρόμος 
                                                πόνος 
                                                και 
                                                κραυγή
 
                                    
                                
                                                και 
                                                σ' 
                                                ακούν 
                                                οι 
                                                ξένοι 
                                                κι 
                                                    ο 
                                                αδερφός 
                                                σωπαίνει
 
                                    
                                
                                                αχ 
                                                δεν 
                                                είναι 
                                                άλλη 
                                                πιο 
                                                βαθιά 
                                                πληγή
 
                                    
                                
                                                Σύρμα 
                                                κι 
                                                άλλο 
                                                σύρμα 
                                                και 
                                                χοντρό 
                                                γυαλί
 
                                    
                                
                                                μάτωσε 
                                                    ο 
                                                ήλιος 
                                                την 
                                                ανατολή
 
                                    
                                
                                                κλαις 
                                                κι 
                                                αναστενάζεις 
                                                αχ 
                                                ξενιτιά 
                                                φωνάζεις
 
                                    
                                
                                                μα 
                                                    η 
                                                ελπίδα 
                                                μαύρο 
                                                κι 
                                                άπιαστο 
                                                πουλί
 
                                    
                                Attention! Feel free to leave feedback.