Songtexte Le Ham - Ημισκούμπρια

Τρεις και πάρ' τα τρία μας
Λε Χαμ, Λε Χαμ, Λε Χαμ, Λε Χαμ, Λε Χαμ
Λε Χαμ, Λε Χαμ

Κάθε μέρα, like a boss
το πάω παραπέρα, συνεπώς
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")
Έχω μόττο, διαρκώς
να 'μαι το άτομο το πρώτο, ο χαμός
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")

Τι είναι τα Ημίζ; που 'ναι τα Ημίζ;
Τώρα πια το ξέρεις πως δεν είναι κουίζ
όσοι πεταχτήκαν, σκάσανε παρμπρίζ
φρέναραν ενώ εμείς κάναμε ρεπρίζ
όσο οι άλλες κόπιες φοράγαν την μπαντάνα
η δική μας στιχουργία σαν του Deadpool την κατάνα
κλασικοί σαν την σκηνή, του Psycho στο ντους
τριανδρία του Καίρου, σαν τον Naguib Mahfouz
σαν τον Toulouse-Lautrec, φέραμε μπέλ επόκ
στη δεκαετία του βλαχομπαρόκ
"ImizBizius" ξόρκι πάνω στον Voldemort
στου Φοίνικα το Τάγμα με τον Dumbledore
μεγαλώσαμε Ημίσκουμπρες, μας υπεραγαπάν
οι άλλοι ψάχνουνε τον Sirius Black στο Αzkaban
Η κάθε μια παράκμα στο ψωμί μας το Βιτάμ
χαρτί και παλαμάρι και γίνεται Λε Χαμ

Κάθε μέρα, like a boss
το πάω παραπέρα, συνεπώς
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")
Έχω μόττο, διαρκώς
να 'μαι το άτομο το πρώτο, ο χαμός
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")

Κάθε μέρα, like a boss
το πάω παραπέρα, συνεπώς
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")
Έχω μόττο, να χλευάζω
τον κάθε ένα πιερότο
και να σκουμπριλικιάζω
θα γίνει ο χαμός.

Είμαι απ' το συγκρότημα που έφερε επανάστα
που έκανε Λε Χαμ, απ' άλλη διάστα
Ημισκούμπρια, με κωλοδαχτυλιές
που πριν υπάρξει η έννοια, κάναμε τρολλιές
ενώ τίναζαν ελιές, στο Τουμπερλεκιστάν
και μας κοιτούσαν όλοι με βλέμμα Ραν Ταν Πλαν
με δέος σαν να βλέπαν τον κομήτη του Χάλεϊ
στη χώρα που υπερέχει μόνο στο μαύρο χάλι
σαν μετεωρίτες, που έσκασαν στη Γη
όσα χρόνια κι αν περάσουν οι κρατήρες είναι εκεί
εκεί που εξατμίστηκαν πολίτες-φρονιμίτες
νέο είδος μουσικής κι εμείς οι καταλύτες
μέσα στη show biz, επήλθε η καφρίλα
στον κάθε ένα Γιώργη σοβαροφανή ξεφτίλα
στενές επαφές με τρεις τύπους
που ακόμα, ρε mofo, δεν κρατάν τους τύπους

Είμαι ο Μεντζέλος, πιο παλιός από τις λάσπες
μες στο Fame Story κοντράρω δέκα Άσπες
μια ανήμερο θεριό, μια θεριό ανήμερο
Αν ήμουν Κρητικός, θα με λέγανε Rakim-ελο
είμαι ο Αρθούρος, Αρθούρος Πεντραγκόν
ο βασιλιάς των Άγγλων, των παραπληγικών
δυο δεκαετίες ο κύρης του σπιτιού
το παιχνίδι του στεμμάτου, ύλη δημοτικού
σαν τους Lannister πληρώνουμε όλα μας τα χρέη
είμαστε οι πενήντα αποχρώσεις του Γκρέϋ
το 'πε η Μεντζελογιαγιά, ποιοι είμαστε εμείς ν' αμφισβητούμε
"Διαόλου κάλτσες είναι όταν τραγουδούνε"
δώσαμε τα πάντα για σένανε, μαντάμ
φτάνει όμως τώρα γιατί κάνω το Λε Χαμ
"Spam, spam, spam, bacon and spam"
Ήδη κάνω το Λε Χαμ

Όπως λέει ο Kirk "η δουλειά μας είν' το ρίσκο"
αν ακούγαμε τις κριτικές, θα είχαμε ένα δίσκο
για την υπερπληροφόρα, παραδέχομαι πως φταίμε
τώρα υπάρχει Google, έτσι ξέρεις και τι λέμε
τα Ημίζ είναι αρρώστια, αλλά όχι μαγουλάδες
και τα παιδιά που κόλλησαν γίνανε νταγλαράδες
Μα μην ξεχνάμε! όλοι οι άλλοι τ' άρχισαν
όλοι το φέρανε και αληθινό το κράτησαν
όμως η αλήθεια απέχει παρασάγγας
και όποιος δεν το δέχεται, ε, είναι ντιγκιντάγκας
τώρα ο κάθε μάγκας σπιτουλίνι
που θα ζητήσει ο κομπάρσος μερτικό απ' τον Φελίνι
για μας ο κάθε φαν, είναι padawan
που μέσα του ισχυρός ειν' ο Ημισκουμπρισμός
"30 χρόνια επιτυχίες", το πρώτο μας δισκίο
φτάσαμε στα 20 και παύει να 'ναι αστείο

Κάθε μέρα, like a boss
το πάω παραπέρα, συνεπώς
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")
Έχω μόττο, διαρκώς
να 'μαι το άτομο το πρώτο, ο χαμός
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")

Κάθε μέρα, like a boss
το πάω παραπέρα, συνεπώς
("Λε Χαμ, Λε Χαμ")
Έχω μόττο, να χλευάζω
τον κάθε ένα πιερότο
και να σκουμπριλικιάζω
θα γίνει ο χαμός.