Korona - Abel translation in German

Korona

Abel, Hannibal, Brat Jordah!
Abel, Hannibal!
Wszyscy nosimy korony wbrew powszechnej elekcji
Szczerozłoty materiał cierniowy z głowy nie spadnie
Kamień szlachetny. Purpurowy kolor naszej procesji
Niskie pokłony dla wszystkich rodzin królewskich

Niskie pokłony dla wszystkich rodzin królewskich

Moja korona, moja duma, mój ciężar
Mój ból, moje trofeum zwycięstwa
Wchodzę na salony, chociaż nie wychodzę z getta
W rękach mikrofon, nie gram o tron, nie trzymam berła
Nie jestem bogiem, jestem królem świata
Nie zawsze świeci słońce, mój świat zawsze wokół mnie się obraca
Los dał Ci koronę nie próbuj jej zwracać
Będzie tobie lekko czy będzie cię przytłaczać?
Moja korona, moja pasja
Przyjemność króla, chyba malował ją Basquiat
Chodzę po brudnych ulicach małego miasta
Fauna labirynt lochów pokaż mi moją drogę do skarbca
Abel - Ostatni Sarmata, kiedyś szlachta
Rap to król nagi; prawda; nowe szaty
Te tracki mówią mi pan i władca w kraju typu Narnia
Fortyfikacji bastion grany, awangardy wandal
W oknach witraże, wytrychy w zamkach
Dajcie se siana, czarne araby w stajniach
Raperzy chodzą w czapkach - zrywam ten traktat
Dumnie nie kryję korony, jej blask jaśniejszy jest od światła; Iluminacja
Królu złoty, piękna królowo
Tylko od Ciebie zależy co masz nad głową
Mijam ludzi z koroną cierniową i słowo
Grobową czuję atmosferę gdy przechodzą obok
Siedem gór i siedem lasów, siedem lat chudych
Za nami chmury starych czasów, struktury śladów
Moich spranych Adidasów odznaczają smog na wieży zasług
Ogień i strach by z nim igrać, niszczy mój zapał na ich widłach
Ambicja to krucha wiklina
Wyimaginowany świt, nie świat układa wydmy czas
Gubią klepsydry piach
Ciągle wyją wilki i ślepią na moją koronę
Hannibal!
Wszyscy nosimy korony wbrew powszechnej elekcji
Szczerozłoty materiał cierniowy z głowy nie spadnie
Kamień szlachetny. Purpurowy kolor naszej procesji
Niskie pokłony dla wszystkich rodzin królewskich

Niskie pokłony dla wszystkich rodzin królewskich

Moja korona, moja duma, mój ciężar
Mój ból, moje trofeum zwycięstwa
Wchodzę na salony, chociaż nie wychodzę z getta
W rękach mikrofon, nie gram o tron, nie trzymam berła
Widzisz kto mieczem wojuje, pije krew byka
W pierścieniach ukrywa ogrom tajemnic; Watykan
Słyszysz fanfary, dla mnie to Trąby Jerycha
Zimne mury, rany na skórze muszą oddychać
Prowadź do króla i kończ tą błazenadę
Ryj od koryta, chcę pójść długim korytarzem
Więc wychodzę na dwór, świta, pole porażeń
Pośmigaj w moich trzewikach żeby oceniać postawę
Gra o tron - po co ci korona?
Skoro cała twoja broń chce nas detronizować
Cel szlachetny, nóż, na drzwiach wisi podkowa
Niech żyje król, królowa, na pal nabita głowa

Krone

Abel, Hannibal, Bruder Jordah!
Abel, Hannibal!
Wir alle tragen Kronen entgegen der allgemeinen Wahl
Reingoldenes Dornenmaterial fällt nicht vom Kopf
Edelstein. Purpurrote Farbe unserer Prozession
Tiefe Verbeugungen für alle königlichen Familien

Tiefe Verbeugungen für alle königlichen Familien

Meine Krone, mein Stolz, meine Last
Mein Schmerz, meine Siegestrophäe
Ich betrete die Salons, obwohl ich das Ghetto nicht verlasse
In den Händen ein Mikrofon, ich spiele nicht um den Thron, halte kein Zepter
Ich bin kein Gott, ich bin König der Welt
Nicht immer scheint die Sonne, meine Welt dreht sich immer um mich
Das Schicksal gab dir eine Krone, versuch nicht, sie zurückzugeben
Wird sie dir leicht sein oder wird sie dich erdrücken?
Meine Krone, meine Leidenschaft
Des Königs Vergnügen, vielleicht hat Basquiat sie gemalt
Ich gehe durch die schmutzigen Straßen einer kleinen Stadt
Fauna, Labyrinth der Kerker, zeig mir meinen Weg zur Schatzkammer
Abel - Der letzte Sarmate, einst Adel
Rap ist der nackte König; Wahrheit; neue Kleider
Diese Tracks nennen mich Herr und Gebieter in einem Land wie Narnia
Bastion der Festung, gespielt, Vandale der Avantgarde
In den Fenstern Buntglas, Dietriche in den Schlössern
Lasst den Quatsch, schwarze Araber in den Ställen
Rapper tragen Mützen - ich zerreiße diesen Vertrag
Stolz verstecke ich die Krone nicht, ihr Glanz ist heller als Licht; Illumination
Goldener König, schöne Königin
Nur von Dir hängt ab, was du über dem Kopf hast
Ich gehe an Leuten mit Dornenkronen vorbei, und ich schwör's
Eine Grabesstimmung fühle ich, wenn sie vorbeigehen
Sieben Berge und sieben Wälder, sieben magere Jahre
Hinter uns Wolken alter Zeiten, Strukturen von Spuren
Meiner ausgewaschenen Adidas zeichnen den Smog auf dem Turm der Verdienste ab
Feuer und Angst, um damit zu spielen, zerstört meinen Eifer auf ihren Mistgabeln
Ehrgeiz ist brüchiges Weidengeflecht
Eingebildete Morgendämmerung, nicht die Welt formt die Dünen der Zeit
Verlieren die Sanduhren Sand
Ständig heulen die Wölfe und starren auf meine Krone
Hannibal!
Wir alle tragen Kronen entgegen der allgemeinen Wahl
Reingoldenes Dornenmaterial fällt nicht vom Kopf
Edelstein. Purpurrote Farbe unserer Prozession
Tiefe Verbeugungen für alle königlichen Familien

Tiefe Verbeugungen für alle königlichen Familien

Meine Krone, mein Stolz, meine Last
Mein Schmerz, meine Siegestrophäe
Ich betrete die Salons, obwohl ich das Ghetto nicht verlasse
In den Händen ein Mikrofon, ich spiele nicht um den Thron, halte kein Zepter
Du siehst, wer mit dem Schwert kämpft, trinkt Stierblut
In Ringen verbirgt er ein Meer von Geheimnissen; Vatikan
Du hörst Fanfaren, für mich sind das die Posaunen von Jericho
Kalte Mauern, Wunden auf der Haut müssen atmen
Führ mich zum König und beende diese Clownerie
Schnauze weg vom Trog, ich will den langen Korridor entlanggehen
Also gehe ich hinaus, es dämmert, Feld der Niederlagen
Lauf mal in meinen Schuhen, um die Haltung zu beurteilen
Spiel um den Thron - wozu brauchst du die Krone?
Wenn doch all deine Waffen uns entthronen wollen
Edles Ziel, Messer, an der Tür hängt ein Hufeisen
Lang lebe der König, die Königin, der aufgespießte Kopf