Lyrics Tura Afsoon Chashmanam - Ahmad Zahir

ترا افسون چشمانم ز ره برده ست می دانم
چرا بیهوده می گویی دل چون آهنی دارم؟

چرا بیهوده می کوشی که بگریزی ز آغوشم؟
از این سوزنده تر هرگز نخواهی یافت آغوشی
نمی ترسی، نمی ترسی که بنویسند نامت را
به سنگ تیره ی گوری شبی غمناک خاموشی

بیا دنیا نمی ارزد به این پرهیز و این دوری
فدای لحظه ی شادی کن این رویای هستی را
لبت را بر لبم بگذار که از این ساغر پُر مَی
چنان مستت کنم تا خود بدانی قدر مستی را

ترا افسون چشمانم ز ره برده ست می دانم
چرا بیهوده می گویی دل چون آهنی دارم؟