Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
A Camponesa e o Pescador
Die Bäuerin und der Fischer
Eu
adoro
do
mar,
as
ondas
imponentes
Ich
liebe
das
Meer,
die
imposanten
Wellen
Que
vão
morrer
à
praia
em
finos
rendilhados
Die
am
Strand
in
feinen
Spitzen
sterben
Eu
adoro
a
campina,
a
rústica
montanha
Ich
liebe
die
Flur,
den
rustikalen
Berg
Adoro
enfim
a
paz
nostálgica
dos
prados
Ich
liebe
schließlich
den
nostalgischen
Frieden
der
Wiesen
Camponesa,
sabes
lá
os
encantos
que
encerra
Bäuerin,
ahnst
du
die
Reize,
die
sie
birgt,
A
cerúlea
amplidão
dos
grandes
oceanos
Die
himmelblaue
Weite
der
großen
Ozeane
Quando
a
guitarra
geme
os
íntimos
arcanos
Wenn
die
Gitarre
die
innersten
Geheimnisse
stöhnt
Do
nauta
que
partiu
em
busca
doutra
terra
Des
Seemanns,
der
auf
der
Suche
nach
einem
anderen
Land
aufbrach
Tem
mais
encanto
ver
no
alto
duma
serra
Es
hat
mehr
Reiz,
auf
einem
hohen
Bergrücken
zu
sehen
O
sol
agonizar
em
crispações
frementes
Die
Sonne
in
bebendem
Flimmern
agonisieren
Ouvimos
as
canções
bucólicas,
ardentes
Wir
hören
die
bukolischen,
glühenden
Lieder
Cantadas
com
amor
pelas
lindas
zagalas
Gesungen
mit
Liebe
von
den
schönen
Hirtinnen
Apesar
da
beleza
ascensa
com
que
falas
Trotz
der
erhabenen
Schönheit,
mit
der
du
sprichst
Eu
adoro
do
mar
as
ondas
imponentes
Ich
liebe
vom
Meer
die
imposanten
Wellen
Acaso
há
lá
no
mar
as
fontes
que
gotejam
Gibt
es
denn
dort
im
Meer
die
Quellen,
die
tropfen,
Igrejas
do
Senhor
batendo
Avé-Marias
Kirchen
des
Herrn,
die
das
Ave-Maria
läuten,
Cantos
de
rouxinol
e
bandos
de
cotovias
Gesänge
der
Nachtigall
und
Schwärme
von
Lerchen,
Cruzeiros
que
na
estrada
á
noite
lacrimejam
Wegkreuze,
die
an
der
Straße
nachts
tränen?
No
mar
mais
fortemente
as
saudades
adejam
Im
Meer
schwebt
die
Sehnsucht
stärker,
Uma
tal
comoção,
mais
emotiva
e
estranha
Eine
solche
Rührung,
emotionaler
und
fremder,
Que
a
gente,
ai
Dass
man,
ach,
Quanta
vez,
soluça
e
amarfanha
Wie
oft
schluchzt
und
die
Hände
ringt
As
mãos
de
encontro
ao
peito
olhando
o
infinito
an
der
Brust,
ins
Unendliche
blickend
Concordarei
enfim,
mas
ainda
te
repito
Ich
stimme
dir
schließlich
zu,
aber
ich
wiederhole
dir
noch
einmal
Eu
adoro
a
campina,
a
rústica
montanha
Ich
liebe
die
Flur,
den
rustikalen
Berg
Também
adoro
o
amigo
e
agora
te
acrescento
Auch
ich
liebe
die
Freundschaft,
und
nun
füge
ich
hinzu:
Há
gente
que
no
mar
transpondo
as
águas
cérulas
Es
gibt
Leute,
die
auf
dem
Meer
die
blauen
Wasser
durchqueren
Gasta
a
vida
colhendo
as
cruscantes
pérolas
Ihr
Leben
damit
verbringen,
die
schimmernden
Perlen
zu
sammeln
E
chora
tanta
vez
com
falta
de
alimento
Und
weinen
so
oft
aus
Mangel
an
Nahrung
Também
no
campo
existe
a
fome
e
o
desalento
Auch
auf
dem
Land
gibt
es
Hunger
und
Verzagtheit
Entre
nós
os
rurais
morrem
escravizados
Unter
uns
Landleuten
sterben
viele
versklavt
Já
vejo:
És
minha
irmã,
são
iguais
os
nossos
fados
Ich
sehe
schon:
Du
bist
meine
Schwester,
unsere
Schicksale
sind
gleich
Eu
sou
a
camponesa
e
tu,
o
pescador
Ich
bin
die
Bäuerin
und
du
der
Fischer
Adoro
em
ti
o
mar
e
com
grande
fervor
Ich
liebe
in
dir
das
Meer
und
mit
großer
Inbrunst
Adoro
enfim
a
paz
nostálgica
dos
prados
Liebe
ich
schließlich
den
nostalgischen
Frieden
der
Wiesen
Rate the translation
Only registered users can rate translations.
Writer(s): Armandino Santos, Henrique Rego
Attention! Feel free to leave feedback.