Lyrics and translation Alireza Ghorbani - Foroogh

Foroogh

مرگِ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواجِ نور
در زمستانی غبارآلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور
می رهم از خویش و میمانم ز خویش
هر چه بر جا مانده ویران می شود
روحِ من چون بادبانِ قایقی
در افقها دور و پنهان می شود
خاک می خواند مرا هر دم به خویش
می رسند از ره که در خاکم نهند
آه شاید عاشقانم نیمه شب
گُل به روی گورِ غمناکم نهند
لیک دیگر پیکرِ سردِ مرا
می فشارد خاک دامنگیر خاک، بی تو
بی تو دور از ضربه های قلب تو
قلبِ من می پوسد آنجا زیر خاک
بی تو دور از ضربه های قلب تو
قلب من می پوسد آنجا زیر خاک
بی تو دور از ضربه های قلب تو
قلب من می پوسد آنجا زیر خاک
بی تو دور از ضربه های قلب تو
قلب من می پوسد آنجا زیر خاک
بعدها نام مرا باران و باد
نرم میشویند از رخسار سنگ
گورِ من گمنام میماند به راه
فارغ از افسانه های نام و ننگ
فارغ از افسانه های نام و ننگ

Foroogh

My death will come one day
In a springtime bright with light's waves
In a winter dusty and far
Or an autumn empty of shouting and clamor
I will be free from myself and stay with myself
Whatever is left will be ruined
My soul like the sail of a boat
In horizons distant and hidden disappears
The soil calls me every moment to itself
They come from the path to lay me in the soil
Oh perhaps my lovers in the middle of the night
Will place flowers on my sorrowful grave
But my cold body yet again
The soil compresses, the encompassing soil, without you
Without you far from your heart's beating
My heart will rot there under the soil
Without you far from your heart's beating
My heart will rot there under the soil
Without you far from your heart's beating
My heart will rot there under the soil
Without you far from your heart's beating
My heart will rot there under the soil
Afterward my name, the rain and wind
Will softly wash from the face of the stone
My grave will remain unknown on the path
Free from the tales of name and shame
Free from the tales of name and shame