Lyrics and translation Atlantis - Tolerancja

Tolerancja

Tylko trochę tolerancji!
Tylko trochę tolerancji!
Tylko trochę tolerancji!
Tylko trochę tolerancji!

Ciężko zerwać jest się z łóżka
Powracają troski z wczoraj
Umknął sen jak dobra wróżka
W pocie czoła w pracy tyraj
Marna bułka na śniadanie
Jedzie znów autobus brudny
Opisane w szarej ramie
Dni zwątpienia i dni dumy
Świat przed wami jest otwarty
Tak nam mówił nauczyciel
Zapiszecie czyste karty
I poznacie, czym jest życie
Nie powiedział nam wszystkiego
Ludzie źli są i pazerni
Ledwie ciągniesz do pierwszego
Oczekując marnej pensji

Szare wokół Ciebie twarze
To cierpienia są symbole
Chciałeś uciec w świat swych marzeń
Lecz nie Twoja teraz kolej
Ludzie cisną się do przodu
Depcząc przy tym wielu innych
Każdy jest jak bryła lodu
O obliczu złym i zimnym
Ty zdeptałeś niejednego
Co na Twojej drodze stanął
W końcu trafisz na swojego
Tak jak kosa trafia w kamień
Wtedy będziesz chciał coś zmienić
Cofnąć czasu stare tryby
Spojrzysz w tył swej egzystencji
By naprawić ludziom krzywdy

Otwierajcie mózgownicę równie często jak rozporek
Dobrze to ułatwi życie, inni wezmą waszą stronę
Tylko trochę tolerancji, czystych myśli, dobrej woli
To na pewno nie da chleba, ale ujmie z oczu soli

Tylko trochę tolerancji!
Tylko trochę tolerancji!
Tylko trochę tolerancji!
Tylko trochę tolerancji!

Teraz działać musisz, nie śpij
Rząd szaleje na arenie
A Ty czuwaj, a Ty nie drwij
Kształtuj swoje przeznaczenie
Wtedy podaj komuś rękę
Nie czekając, aż poprosi
Przez dnia szarość i udrękę
Podaj pierwszy komuś rękę

Otwierajcie mózgownicę równie często jak rozporek
Dobrze to ułatwi życie, inni wezmą waszą stronę
Tylko trochę tolerancji, czystych myśli, dobrej woli
To na pewno nie da chleba, ale ujmie z oczu soli

Терпимость

Всего лишь немного терпимости!
Всего лишь немного терпимости!
Всего лишь немного терпимости!
Всего лишь немного терпимости!

Тяжело оторваться с постели,
Возвращаются заботы вчерашнего дня.
Ускользнул сон, как добрая фея,
В поте лица на работе паши.
Скудная булочка на завтрак,
Едет снова грязный автобус.
Описанные в серых рамках,
Дни отчаяния и дни гордости.
Мир перед вами открыт,
Так нам говорил учитель.
Запишете чистые страницы
И узнаете, что такое жизнь.
Не рассказал он нам всего,
Люди злые и жадные.
Еле дотягиваешь до первого числа,
Ожидая скудной зарплаты.

Серые вокруг тебя лица,
Это символы страданий.
Хотел убежать в мир своих мечтаний,
Но не твоя сейчас очередь.
Люди прут вперед,
Топча при этом многих других.
Каждый как глыба льда,
С лицом злым и холодным.
Ты затоптал не одного,
Кто на твоем пути встал.
В конце концов, наткнешься на своего,
Так же, как коса попадает в камень.
Тогда ты захочешь что-то изменить,
Откатить назад старые механизмы.
Оглянешься на свою прошлую жизнь,
Чтобы исправить людям обиды.

Открывайте голову так же часто, как ширинку,
Это облегчит жизнь, другие встанут на вашу сторону.
Всего лишь немного терпимости, чистых мыслей, доброй воли,
Это, конечно, хлеба не даст, но уймет из глаз соли.

Всего лишь немного терпимости!
Всего лишь немного терпимости!
Всего лишь немного терпимости!
Всего лишь немного терпимости!

Сейчас действовать нужно, не спи,
Правительство беснуется на арене.
А ты бодрствуй, а ты не смейся,
Формируй свою судьбу.
Тогда протяни кому-нибудь руку,
Не дожидаясь, пока попросит.
Сквозь серые будни и мучения,
Протяни первым кому-нибудь руку.

Открывайте голову так же часто, как ширинку,
Это облегчит жизнь, другие встанут на вашу сторону.
Всего лишь немного терпимости, чистых мыслей, доброй воли,
Это, конечно, хлеба не даст, но уймет из глаз соли.