Lyrics and translation Björgvin Halldórsson feat. Jón Jósep Snæbjörnsson - Hvað Vita Þeir? (feat. Jon Josep Snaebjornsson)

Hvað Vita Þeir? (feat. Jon Josep Snaebjornsson)

Einhverjir sögðu mér það
Að ég skyldi gleyma henni, hugsa ekki neitt.
Já ég veit þeir vilja mér vel
Þeir vona að ég verði þá samur og fyrr.

Ég er að reyna
Hætta að vera
Hætta að tala einsog hún sé ennþá hjá mér.
En það tekst ekki vel.
Ég er kaldur,
ég er kalinn
En ég kann ekki að fela þennan loga
Sem að brennur í mér.
Einhverjir sögðu mér það
Að ég skyldi gleyma því að hún sé til

En hvað vita þeir,
þeir sem að engan hafa átt.
Og hvað skilja þeir,
þeir sem aldrei neinn hafa misst.
Og því bíður þú
Eftir allt sem að orðið er.
Já, hvað vita þeir
Um það sem að áttir þú henni með.

Er ég gleymdur,
Er ég grafinn,
Er ég grátinn út úr hennar ástaraugum?
Eða er ég þar enn?
Er ég týndur,
Er ég farinn
Fyrir fullt og allt úr hamingjunnar heimi?
Eða er ég þar enn?
Já einhverjir sögðu mér það
Og að ég skyldi gleyma því að hún sé til.

En hvað vita þeir,
þeir sem að engan hafa átt.
Og hvað skilja þeir,
þeir sem aldrei neinn hafa misst.
Og því bíður þú
Eftir allt sem að orðið er.
Já, hvað vita þeir
Um það sem að áttir þú henni með.

Ertu gleymdur,
Ertu grafinn,
Ertu grátinn út úr hennar ástaraugum?
Eða ertu þar enn?
Ertu týndur,
Ertu farinn
Fyrir fullt og allt úr hamingjunnar heimi?
Eða ertu þar enn?
Já einhverjir sögðu mér það
Og að ég skyldi gleyma því að hún sé til.
Hún sé til.
Hún sé til.
Hún sé til.

Что они знают? (совместно с Йон Йоусеп Снайбьёрнссон)

Кто-то сказал мне,
Что я должен забыть её, не думать ни о чём.
Да, я знаю, они желают мне добра,
Они надеются, что я снова стану прежним.

Я пытаюсь,
Стараюсь быть,
Стараюсь говорить так, как будто её здесь уже нет.
Но это плохо получается.
Я холоден,
Я остыл,
Но я не могу скрыть это пламя,
Которое горит во мне.
Кто-то сказал мне,
Что я должен забыть о её существовании.

Но что они знают,
Те, у кого никогда никого не было.
И что они понимают,
Те, кто никогда никого не терял.
И поэтому ты ждёшь,
Несмотря на всё, что было сказано.
Да, что они знают
О том, что ты делил с ней.

Забыт ли я,
Похоронен ли я,
Выплакан ли я из её любящих глаз?
Или я всё ещё там?
Потерян ли я,
Ушёл ли я
Навсегда из мира счастья?
Или я всё ещё там?
Да, кто-то сказал мне это,
И что я должен забыть о её существовании.

Но что они знают,
Те, у кого никогда никого не было.
И что они понимают,
Те, кто никогда никого не терял.
И поэтому ты ждёшь,
Несмотря на всё, что было сказано.
Да, что они знают
О том, что ты делил с ней.

Забыта ли ты,
Похоронена ли ты,
Выплакана ли ты из её любящих глаз?
Или ты всё ещё там?
Потеряна ли ты,
Ушла ли ты
Навсегда из мира счастья?
Или ты всё ещё там?
Да, кто-то сказал мне это,
И что я должен забыть о твоём существовании.
Твоём существовании.
Твоём существовании.
Твоём существовании.