Lyrics and Russian translation Budka Suflera - Konie już czekają przed domem

Konie już czekają przed domem

Odkąd dni, idziesz sam
Ciągły ból, jak napięty łuk
Ciągły pęd, cały świat u stóp
Gwiezdny bruk kopyt niesie stuk.
Martwy tłum, z mgieł wyziera śmierć
W żyłach lód, już nie umiesz chcieć...
Dławi cię czarny wąwóz dni.
Noc jak wiersz, kolcem w duszy tkwi!
Młode szumią liście, muskając strzechy chat
Odbiegłeś stąd daleko, diabeł splątał trakt,
Miasto cię zwiodło, blichtrem oszukał świat,
Przegrałeś, przyznaj, przed rozdaniem kart!...
Świta już, pusto dzwoni szkło,
Dzwoni szkło...
Gdzie twój żar, ufny oczu blask?
Roztrwoniłeś, patrz, swój najlepszy czas...
Piszesz, że żegnać się nie chcesz,
W pętlę skurczyła się przestrzeń.
Lecz za okno, bracie, spójrz jeszcze raz
Isadorę śnieg rzeźbi w powietrzu.
Tak, ta chwila, to teraz, żyłeś mocno i mocno umierasz!

Кони уже ждут перед домом

С тех пор, как дни, идёшь одна,
Постоянная боль, как натянутый лук,
Постоянная гонка, весь мир у твоих ног,
Звёздную мостовую несёт стук копыт.
Мёртвая толпа, из туманов выглядывает смерть,
В жилах лёд, ты уже не можешь хотеть...
Душит тебя чёрный овраг дней.
Ночь как стих, колючкой в душе застряла!
Молодые листья шумят, касаясь крыш домов,
Ты убежала далеко отсюда, дьявол запутал твой путь,
Город тебя обманул, блеском обманул мир,
Ты проиграла, признай, ещё до раздачи карт!...
Уже светает, пусто звенит стекло,
Звенит стекло...
Где твой жар, доверчивый блеск глаз?
Растратила ты, смотри, своё лучшее время...
Пишешь, что прощаться не хочешь,
В петлю сжалось пространство.
Но в окно, сестра, взгляни ещё раз,
Изадору снег ваяет в воздухе.
Да, это мгновение, это сейчас, ты жила сильно и сильно умираешь!