Lyrics and translation Dimitra Galani - Monaxia

Monaxia

Έλεγε πάντα
Πως την κάλεσα εγώ
Δεν είχε λόγο αλλιώς να έρθει στη ζωή μου
Την πόρτα μου άνοιξε
Σε δύσκολο καιρό
Κι εγώ της είπα τρυφερά
Μείνε μαζί μου

Μαζί ξυπνάμε
Μαζί πίνουμε καφέ
Τα βράδια αφήνουμε
Τις ώρες να μας πάνε
Τα άδειά μου πάντα
Και τα άχρηστα ποτέ
Μαζί της έμαθα
Αλήθειες να κοιτάνε

Κοντά της έμαθα
Ν' αντέχω τη σιωπή
Να μη φοβάμαι το άδειο σπίτι όπως πρώτα
Να ζω με μένα
Κι η στιγμή να 'ναι γιορτή
Που ζει ακόμα κι όταν σβήνουνε τα φώτα

Μαζί ξυπνάμε
Μαζί πίνουμε καφέ
Τα βράδια αφήνουμε
Τις ώρες να μας πάνε
Τα άδειά μου πάντα
Και τα άχρηστα ποτέ
Μαζί της έμαθα
Αλήθειες να κοιτάνε
Κι όταν οι άλλοι με ρωτούν
Ποια είναι κοντά μου
Τους λέω για χρόνια
Συντροφιά ειν' η μοναξιά μου

Μαζί ξυπνάμε
Μαζί πίνουμε καφέ
Τα βράδια αφήνουμε
Τις ώρες να μας πάνε
Τα άδειά μου πάντα
Και τα άχρηστα ποτέ
Μαζί της έμαθα
Αλήθειες να κοιτάνε

Monaxia

She always said
That I called her
She had no other reason to come into my life
She opened my door
In difficult times
And I said to her tenderly
Stay with me

We wake up together
We drink coffee together
In the evenings we let
The hours take us
My emptiness always
And uselessness never
I learned with her
To look at truths

I learned with her
To endure silence
Not to fear an empty house as before
To live with myself
And for the moment to be a celebration
That lives even when the lights go out

We wake up together
We drink coffee together
In the evenings we let
The hours take us
My emptiness always
And uselessness never
I learned with her
To look at truths
And when others ask me
Who is close to me
I tell them for years
Solitude is my companionship

Together we wake up
Together we drink coffee
In the evenings we let
The hours take us
My emptiness always
And uselessness never
I learned with her
To look at truths