Lyrics Monaxia - Dimitra Galani

Έλεγε πάντα
Πως την κάλεσα εγώ
Δεν είχε λόγο αλλιώς να έρθει στη ζωή μου
Την πόρτα μου άνοιξε
Σε δύσκολο καιρό
Κι εγώ της είπα τρυφερά
Μείνε μαζί μου

Μαζί ξυπνάμε
Μαζί πίνουμε καφέ
Τα βράδια αφήνουμε
Τις ώρες να μας πάνε
Τα άδειά μου πάντα
Και τα άχρηστα ποτέ
Μαζί της έμαθα
Αλήθειες να κοιτάνε

Κοντά της έμαθα
Ν' αντέχω τη σιωπή
Να μη φοβάμαι το άδειο σπίτι όπως πρώτα
Να ζω με μένα
Κι η στιγμή να 'ναι γιορτή
Που ζει ακόμα κι όταν σβήνουνε τα φώτα

Μαζί ξυπνάμε
Μαζί πίνουμε καφέ
Τα βράδια αφήνουμε
Τις ώρες να μας πάνε
Τα άδειά μου πάντα
Και τα άχρηστα ποτέ
Μαζί της έμαθα
Αλήθειες να κοιτάνε
Κι όταν οι άλλοι με ρωτούν
Ποια είναι κοντά μου
Τους λέω για χρόνια
Συντροφιά ειν' η μοναξιά μου

Μαζί ξυπνάμε
Μαζί πίνουμε καφέ
Τα βράδια αφήνουμε
Τις ώρες να μας πάνε
Τα άδειά μου πάντα
Και τα άχρηστα ποτέ
Μαζί της έμαθα
Αλήθειες να κοιτάνε