Lyrics and translation Dursun Ali Erzincanlı - Ensar

Ensar

Medine...
Rasulallahla şereflenen onun varlığıyla iftahar eden şehir,
Şehirlerin kalbi, tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve ensarın torunları, Medineli Müslümanlar,
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahipleri.
Bugün Medine sokaklarında dolaşırken göz göze gelebilirsiniz,
Bir vesile ile konuşabilirsiniz, belki tanımayabilirsiniz
Ama asr-ı saadetten günümüze kadar gelen ensarın kokusunu,
Peygamber sevgisiyle yanan yüreklerin,
Torunlarına ulaşan kokusunu hissedebilirsiniz.

Dilerseniz, huneyne gidelim.
Fahri Kainat efendimizin ensara duyduğu sevgiyi öğrenelim.
İşte huneyn günü;
Savaşın sonunda yüklü miktarda ganimet elde edilmişti.
Ganimeti en çok ensar hak etmişti bu doğruydu,
En çok ensar liyakat göstermişti buda doğruydu,
Ama Allah Rasulünün bir bildiği vardı.
Allah Rasulü Müslümanların kemaline güvenerek,
Ganimetten ensara pay vermemişti.
Saad bin ubade ensar adına Rasülallahın yanına geldi,
Ya Rasülallah dedi.
Ensardan bazı kabileler sana karşı gönüllerinde kırgınlık duydular.
Fahri kainat neden diye sordu;
Ganimetleri kendi kavmin ve diğer
Arab kabileleri arasında paylaştırıp,
Kendilerine pay vermediğin için.
Belikli ensardan bazıları Fahri Kainatın,
Kendilerine ne kadar değer verdiğini anlayamamıştı.
Efendimiz üzgündü...
Kavmini topla ve bana bildir diye emretti.
Saad bin ubade ensarı topladı Rasülallah geldi;
Burada ensarın dışında kim varsa ayrılsın buyurdu.
Ensar damardaki kanın nasıl donduğunu artık anlayabiliyordu.
Yüzünde kara bulutların gökyüzüne verdiği çehre gizliydi sultanın,
Yağsaydı hüzün yağardı ve yağdı;
Önce kelime-i şahadet sonra Allah′a hamd,
Ve konuşanların en güzeli hüzün peygamberi.

Konuşma başladı;

"Ey ensar topluluğu;
Bugünden itibaren belki Müslüman olurlar diye,
Kendilerine ganimet verdiğim için,
Hakkımda söylediklerinizi duydum"

"Ey ensar;
Allah size imanı lutfetmedimi,
Sizi şereflendirip üstün kılmadımı,
Size Allah yardımcıları,
Peygamber yardımcıları sıfatını vermedimi"

"Eğer hicret olmasaydı ensardan olmayı isterdim,
İnsanlar bir vadide toplansa sizler başka bir vadide toplansanız,
Ben sizin yanınıza gelirdim, sizler benim sırdaşımsınız."

"Herkez ganimet olarak aldıkları mallarıyla,
Koyunları ve develeriyle yurtlarına dönerken;
Siz Allah Rasülü ile dönmeye razı değimlisiniz...?
"Ensar...
Razıyız Ya Rasülallah dediler."

Ama sevgili peygamberimiz yine mahsundu;
"Sözlerime karşılık olarak bana cevap veriniz buyurdu."
Ensarın ileri gelenlerinden biri söz aldı;

"Ya Rasülallah...
Biz zülmün içindeydik Allah senin hatrına bizi kurtuluşa erdirdi,
Biz alevden bir uçurumun yanıbaşındaydık,
Allah senin elinle bizi o uçurumdan kurtardı,
Biz dalalet karanlığı içindeydik,
Allah senin vasıtanla bizi hidayet aydınlığına çıkardı.
Biz rab olarak Allah'tan,
Din olarak islamdan,
Ve peygamber olarakta senden hoşnuduz Ya Rasülallah,
Sen dildiğin gibi davran biz sana tabiyiz.

O an ensarın üstüne hüzün yağıyordu,
Gözleri neme bulanmıştı,
Kalpleri göğüslerinden çıkıcak gibiydi.
Ve sevgililer sevgilisinin sesi titredi,
Ensarın hıçkırıklarına karıştı sevgilinin sesi
"Siz bana bu şekilde değilde,
Şöyle mukabele etseydiniz,
Yine doğru söylemiş olurdunuz"

Ey Muhammed
Sen bize kovulmuş olarak gelmedinmi,
Biz sana kuçak açıp seni barındırmadıkmı,
Herkez seni yalanladığı halde biz seni doğrulamadıkmı,
Perişan bir haldeydin,
Biz sana her şeyimizi seferber edip yardım etmedikmi,
Böyle deseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz"

Ensarın cevap vermeye mecali kalmamıştı,
Ağlamaktan ölücek gibiydiler.
Efendimizde onlarla birlikte ağladı,
Bilmemki medineye dönene kadar
Kaç kez Rasülallaha bakıp ağladılar
Kaç kez hamd ettiler,
Böyle biricik peygamberleri oldukları için.

Medine Rasülallah′la şereflenen,
Onun varlığıyla iftahar eden şehir
Şehirlerin kalbi,
Tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve ensarın torunları Medineli Müslümanlar,
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahipleri.

Ansar

Medina...
The city that is honored with the Messenger of Allah and is proud of his presence,
The heart of cities is the city where lives are sacrificed to dust and soil.
And the descendants of the ansar, the Muslims of Medina,
The owners of the horizon that no one can keep up with.
Today you can see eye to eye while walking through the streets of Medina,
You can talk on an occasion, maybe you don't recognize
But the smell of the ansar from the age of bliss to the present day,
Your hearts burning with the love of the prophet,
You can feel the smell of it reaching your grandchildren.

If you wish, let's go to huneyne.
Let's learn about the love that our honorary Master of the Universe feels for ansara.
Here is the huneyn day;
By the end of the war, a large amount of loot had been obtained.
The ansar deserved the booty the most, it was true,
The ansar had shown the most merit, the buddha was right,
But the Messenger of Allah had a knowledge.
By trusting the Messenger of Allah to the perfection of Muslims,
Ansara did not give a share of the booty.
Saad bin ubadeh came to the side of the Messenger of Allah on behalf of ansar,
Or the Messenger of Allah said.
Some tribes from the Ansar have felt resentment against you in their hearts.
Honorary universe asked why;
The spoils of your own people and other
Decoupled among the Arab tribes,
For not giving them a share.
Some of the obvious ansars are Honorary of the Universe,
He didn't realize how much he cared about them.
The master was sad...
He ordered you to gather your people and inform me.
Saad bin ubadah gathered the ansar, the Messenger of Allah came;
He ordered that whoever is here, apart from the ansar, should leave.
Ansar could now understand how the blood in the vein froze.
On his face was hidden the face that the dark clouds gave to the sky of the sultan,
If it had rained, the sadness would have rained and rained;
First the word-i shahadah, then praise Allah,
And the most beautiful of those who speak is the prophet of sadness.

The conversation began;

"O ansar community;
From today on, maybe they will become Muslims because,
Because I gave them booty,
I heard what you said about me"

"O ansar;
God has not blessed you with faith,
I have not honored and exalted you,
Allah's helpers to you,
I did not give the title of prophet's assistants."

"If it wasn't for the migration, I would like to be ansar,
If people gather in one valley, if you gather in another valley,
I would come to you, you are my confidants."

"Everyone with their possessions that they took as booty,
Returning to their homes with their sheep and camels;
You are not willing to return with the Messenger of Allah...?
"Ansar...
They said, we are happy, Or the Messenger of Allah."

But our dear prophet was wrong again;
"Answer me in response to my words," he said."
One of the elders of the Ansar took the word;

"O Messenger of Allah...
We were in a state of oppression, Allah saved us for your sake,
We were next to a cliff of flame,
God saved us from that abyss by your hand,
We were in the darkness of delusion,
Allah has brought us to the light of guidance through you.
We are from Allah as the lord,
From Islam as a religion,
And we are pleased with you as a prophet, O Messenger of Allah,
Act as you wish, we are subject to you.

At that moment, sadness was raining down on the ansar,
His eyes were moist with moisture,
Their hearts seemed to come out of their breasts.
And the voice of the beloved of lovers trembled,
The voice of the beloved mingled with the sobs of the Ansar
"You are not like this to me,
If you had responded like this,
You would have told the truth again."

O Muhammad
Didn't you come to us as a fired,
Did we not open a cubicle to you and shelter you,
Have we not confirmed you, even though everyone has denied you?,
You were miserable,
Didn't we mobilize and help you with everything we had,
If you had said that, you would have been telling the truth again."

The Ansar had no time to answer,
They looked like they were going to die of crying.
Our master cried with them,
I don't know until I get back to medina
How many times have they looked at the Messenger and cried
How many times have they praised,
Because they are such unique prophets.

Who honored Medina with the Messenger of Allah,
The city that prides itself on its existence
The heart of cities,
The city where lives are sacrificed to dust and soil.
And the descendants of the ansar are Muslims from Medina,
The owners of the horizon that no one can keep up with.