Lyrics Haziran - Efecan MİRAN

Sabahın kaçı bilmiyom uyanmışım
Bu ben değildim inan bir devin uyanışı
Çok zaman geçti evet o günden bugüne
Dönüp bakıyorum da seni o anda bırakmışım

Kalk
Topla götür ne varsa fazla kalır
Sığındığın dualarla gafletteyken bağın nasıl
İçimdeki kadına şiddet uyguluyorum acımıyorum
Deliyim evet tatlı geliyo bağırması

Deliyim evet
Deliyim evet ne varki sorun var mı
Hergün işliyom cinayet sence buna da ceza var mı
Akıllandım laan ben seni çağım sandım
Ne canlar yaktın oysa bi can bu bende kaldı

Yarım kaldı yarım kaldı yaşancaktı yarım kaldı
Al önünden sarpasarmış umutlarını sarıl kadın
Bence şimdi topla durma gönül verdiğin eşyaları
Bakarsın birgün satarsın duygularını eşya sanıp

Arıyorum arıyorum sadece arıyorum
Seni değil sessizliği arıyorum
Dört odalı bir evim var hiçbirinde yok bi sen
Artık üzülmüyom inan sensin bende eskiyen

Geri gelme ne olur geri gelme
Git bu benden elini bedene sürme çek
Sakin ol efem yanında varsa yoksa Annen
Mahremimsin paylaşamam cennet yüzlü annem

Annem

Hatırlarsın bir akşam müjde vardı
Dilin döndü ve bende donakaldım
Kamera açık odada rengarenk ışıklar
Meğer kabre gidene ışık tutmuşuz biz anlamadık

Sonra geçti zaman
Ne yazık bi hayli acın vardı
Duyduğumda tutmayan dizlerle öyle bakakaldım
Doğdu acılar her yanımda ve yine yarım kaldık

Ağlamıyorum hayır inan ağlamıyorum
Yazmak istiyom sadece ve hakim olamıyorum
Kırık veya parçacıklar ben ondan anlamıyorum
Eşiği dahi olmayan bi boşlukta sallanıyorum

Gel kurtar demiyom artık kimseye
Git uzaklaş açık söz gidenlere
Kuru ekmekle doyarım diyeni bence şöyle cevaplayın
Aşk karın doyurmaz nokta az birazcık adamlaşın

Mevsimi geçen herşeye şarkı yazmak efeliktir
Nokta istediğin efendilik mi?
O bende geçmez asla ve müsaadem yok buna
Ben tanırım Efendimi biadım yok gayrısına

Haziran ne güzel mevsim oysa
Ve derdim hep sen olsan
Okyanusu aşmış idik derede boğulduk
Ne komik haldeyiz oysa aşkta yoğunduk