Lyrics and translation Eldo - Plaża

Zniknęli już idole, bohaterowie zeszłych wojen
Odeszli z pamięci ludzi, ich sławę zabrało morze
Nowi, chodź ciągle świecą na firmamencie nieba
Jak my, zmienią się w piasek, który zmyje ulewa
W książkach nikt nie wspomni, ludzie już nie chcą czytać
To świat groteski, głosu rozsądku już nie słychać
Nie ma już bohaterów, teraz królem jest błazen
Teraz jest cool, luźno, super, bomba, zniszczono powagę
Sprawiedliwość ma oczy i fiskalną kasę
Podstawowe wartości spłonęły jak papier
Usiadłem na tym brzegu, woda koiła ból wędrówki
Słuchałem krzyku mew i widziałem w tym ludzi
Kto głośniej, kto lepiej, to niekończący się wyścig
W tych czasach cwaniactwo i spryt to podstawy etyki
Szukałem w sobie podobnych, dlatego boli to tak mocno
Żeby nie zwariować, trzeba uciec w samotność
Tylu nam ludzi podobnych wierzyło w świat idealny
Dziś nie ma nic, sami jesteśmy na tej plaży
Traciliśmy nadzieję, idąc pod prąd tak silny
Za rękę z bezczelnością, wiesz, sami przeciw wszystkim
To nie jest serial, tu nadzieja umarła
Ten świat to farsa, wolę śnić lub spłonąć jak zapałka
Błysnąć chociaż na chwilę, by ogrzać chłód tej nocy
Może dam życie, energię, by znowu sens zdobyć
W mieście, gdzie każdy róg oblepia nachalnie cywilizacja
Ktoś o tym świecie zapomniał, nie wysłał nam światła
I mimo świadomości, że stoję na czymś twardym
Czuję jakby piasek na plaży, nikt nie zabroni mi marzyć
Wędrować tak długo, aż sens i spokój znajdę
Z bohaterami z Olimpu siedzieć i pić grappę
Znaleźć to coś, co piętnowano kiedyś jako szaleństwo
Odnaleźć Boga, bezpieczeństwo i przywrócić szlachetność
To technopolis mnie męczy
Wysysa z krwią rozsądek, zwiększa się świata majątek
Lecz coraz bardziej znika człowiek
Tylko w snach mnie tu nie ma
I tylko w snach czuję radość
Otwieram oczy i zamiast plaży znów miasto
Chcę byś wysłuchał tych słów, o jedno, proszę, pozwól
Znajdź w sobie siłę na dobro, na wiedzę i na rozum
Zatrzymajmy się w pędzie, nikt nie pamięta po co biegnie
Czy na pewno po szczęście? Czy sam bieg nie jest biegu sensem?
Nic nie jest pewne, ja przecież sam wciąż pytam
Szukam sposobu, by kiedyś polecieć jak Ikar
Na skrzydłach tej wolności
I jeśli mam jak on spaść, to spadnę jak on
Ale szczęśliwy, bo żyłem naprawdę

Исчезли идолы, герои прошлых войн
Они ушли из памяти людей, их славу унесло море
Новые, давай постоянно светят на небосводе неба
Как и мы, они превратятся в песок, который смоет ливень
В книгах никто не упоминает, люди больше не хотят читать
Это гротескный мир, голос разума больше не слышен
Больше нет героев, теперь король-шут
Теперь это круто, свободно, круто, бомба, разрушена серьезность
У правосудия есть глаза и фискальная касса
Основные ценности сгорели как бумага
Я сел на этот берег, вода успокаивала боль странствий
Я слушал крики чаек и видел в них людей.
Кто громче, кто лучше, это бесконечная гонка
В наше время хитрость и хитрость-это основы этики
Я искал в себе подобных, поэтому это так больно
Чтобы не сойти с ума, нужно бежать в одиночество
Мы верили в идеальный мир
Сегодня ничего нет, мы сами на этом пляже
Мы теряли надежду, идя против течения, столь сильного
За руку с наглостью, сами знаете, против всех
Это не шоу, здесь надежда умерла
Этот мир-фарс, я предпочитаю мечтать или гореть, как спичка
Вспыхнуть хотя бы на мгновение, чтобы согреть прохладу этой ночи
Может быть, я дам жизнь, энергию, чтобы снова получить смысл
В городе, где каждый угол напористо облеплена цивилизация
Кто-то забыл об этом мире, не послал нам свет
И, несмотря на осознание того, что я стою на чем-то твердом
Я чувствую, как песок на пляже, никто не запретит мне мечтать
Бродить до тех пор, пока смысл и спокойствие не найдут
С героями Олимпа сидеть и пить граппу
Найти то, что когда-то клеймили как безумие
Найти Бога, безопасность и восстановить благородство
Это Технополис меня утомляет
Высасывает из крови разум, увеличивает мир богатства
Но все больше исчезает человек
Только во сне меня здесь нет.
И только во сне я чувствую радость
Открываю глаза, и вместо пляжа снова город
Я хочу, чтобы ты выслушал эти слова.
Найдите в себе силы на благо, на знание и на разум
Давайте остановимся в импульсе, никто не помнит, зачем он бежит
Неужели за удачей? Разве сам бег не является смыслом?
Ничего не ясно, я ведь сам все еще спрашиваю
Я ищу способ когда-нибудь летать, как Икар
На крыльях этой свободы
И если я упаду, как он, я упаду, как он
Но счастлив, потому что я жил по-настоящему