Ścieżka Nad Reglami - Emes Milligan translation in German

Ścieżka Nad Reglami

Zerwać się bladym świtem, pójść z Tobą Ścieżką nad Reglami
Złapać Cię za rękę powiedzieć – spójrz, zostaliśmy sami
Świat jest za nami możesz milczeć lub krzyczeć
Tu nie podlegasz ocenie przez obcych, słychać "Cisze"
Za nią matka natura rości sobie prawo do miejsca
Ma prawo ta planeta nie przeżyje bez niej, ale bez nas
Już tak i to nie jest smutne
Odkąd ludzie przestali używać luster
Lucyfer bawił się ich kosztem mówił - powąchaj i zobacz
Podstawiając hajs pod nozdrza, aż zrodził się odruch Pawłowa
Już na samą myśl się ślinią, w zamian za miejsce wśród imion
Ci co mają wszystko mimo to chcą zamieniać wodę w wino
Ci co nie mają nic nie mają imion i często piją wino
Ten świat jest pojebany...

Powiedz mi co będzie
Z nami, z nami, z nami (EJ)
Albo nie mów nic!
Może jesteśmy tacy
Sami, sami, sami...

"Podróż do kresu nocy" – mówią niczego nie żałuj
Ale na wszelki masz w plecaku valium
Moralitet bez morału, to nasze życie
I nic się nie da z tym zrobić
Piękni i młodzi, ale mamy to w sobie od chwili narodzin
Urodzeni nadzy patrioci, na co komu spodnie i portfel
Gdy przez dni miesiąca dzielisz tysiąc złoty
Znów, opadnie kolejny złoty liść
Trzymająca w ryzach szkielet człowieka pęknie złota nić
Następna. Już niewiele zostało ich
I Nic z tym nie zrobisz – nic!
A chciałbym pod strumieniem wody zmywać Twoją szminkę z ciała
Po tym jak kochaliśmy się do rana, lecz czy jutro w planach ma nas
Gdy czasem, to nagle strumień sraczki
Zaplanuj jutro, by jutro los z Ciebie zadrwił
Ten świat jest pojebany...

Powiedz mi co będzie
Z nami, z nami, z nami (EJ)
Albo nie mów nic!
Może jesteśmy tacy
Sami, sami, sami...

Zanim opadnie kurz i wrzucę na luz
Nie po raz ostatni
Pozwól mi się pomartwić
Ale
Nie poddać się, nie poddać
Nie poddać się, nie...

Weg über den Regeln

Beim blassen Morgengrauen aufbrechen, mit dir den Weg über den Regeln gehen
Dich an der Hand packen sagen – schau, wir sind allein
Die Welt liegt hinter uns, du kannst schweigen oder schreien
Hier unterliegst du nicht der Bewertung durch Fremde, man hört "Stille"
Hinter ihr erhebt Mutter Natur Anspruch auf den Ort
Sie hat das Recht, dieser Planet wird ohne sie nicht überleben, aber ohne uns
Schon so, und das ist nicht traurig
Seit Menschen aufgehört haben, Spiegel zu benutzen
Luzifer trieb Spott mit ihnen, sagte – riech und sieh
Indem er Kohle unters Nasenloch hielt, bis sich der Pawlow-Reflex bildete
Nur beim Gedanken sabbern sie im Tausch für Namen unter Sternen
Jene, die alles haben, wollen Wasser in Wein verwandeln
Jene die nichts haben, haben keine Namen und trinken oft Wein
Diese Welt ist verrückt...

Sag mir, was wird sein
Mit uns, mit uns, mit uns (EJ)
Oder sag nichts!
Vielleicht sind wir einfach
Allein, allein, allein...

"Reise ans Ende der Nacht" – sie sagen, bereue nichts
Aber vorsichtshalber hast du Valium im Rucksack
Moralität ohne Moral, das ist unser Leben
Und nichts kann dagegen getan werden
Schön und jung, doch wir tragen es in uns seit der Geburt
Geborene nackte Patrioten, wozu braucht man Hosen und Geldbeutel
Wenn du tausend Zloty durch die Tage des Monats teilst
Fällt schon wieder ein goldenes Blatt
Der goldene Faden des menschlichen Skeletts wird reißen
Nächster. Schon wenige sind übrig
Und nichts kannst du tun – nichts!
Doch ich möchte dein Make-up in einem Wasserstrahl vom Körper spülen
Nachdem wir bis zum Morgen liebten, doch hat der morgige Tag uns eingeplant
Denn manchmal wird’s plötzlich ein Schwall Dreck
Plane morgen, damit das Schicksal seinen Spott morgen treibt
Diese Welt ist verrückt...

Sag mir, was wird sein
Mit uns, mit uns, mit uns (EJ)
Oder sag nichts!
Vielleicht sind wir einfach
Allein, allein, allein...

Bevor sich der Staub legt und ich den Leerlauf einlege
Nicht zum letzten Mal
Erlaub mir mein Bedauern
Aber
Nicht aufgeben, nicht aufgeben
Nicht aufgeben, nicht...