Lyrics Davaa - Erfan , Gdaal

آه، اوکی
آه

هر چی که داشتمو خودم و باختم
و باید شروع میکردم از اول (از اول)
خودو شناختم و خودمو ساختم و
کل مسیرمو کردم عوض (کردم عوض)
زندگیمو مینویسم هر صفحه به صفحه
تا برسم صفحه آخر (صفحه آخر)
اگرم ببازم پا میشم دفعه به دفعه
من مرگمه دفعه آخر (دفعه آخر)
رو خودمم کم کردم از رو لج بازی (آه)
تو بچمی رد میشم از روت من دایی (هه)
این بالا بی مدال، رو سکو تنهایی
میدونم دوس داری تو پهلو من باشی (نه؟)
فرق داره برنامه هر روزم داشی (آه)
شبا هم مشغولِ عروسک بازی (آه)
معمولا من خونم هدفونا مشغولن
مشغول تولیدِ محصولن با ریتم (هو)

مگه کسخلم راهمو ول کنم بیام دنبالِ تو؟ (نه)
مگه اسکلم کار کنم راهشو طی کنم
بسپرم بگم بیا مال تو (نه)
مگه دیوونه ام بشم درگیرِ حرفی که منفیه
بشینم پا ناله تو (نه)
نشونم مغزته در میره تخلیه
هفت تیره بگیرم من حالتو

کینگم، مدالم طلاست
نوک مدادم الماسه
هر چی مینویسم موندگاره
شعرام هم سواست
میرم توش عمیق تر
انگار دریاست و من غواص
واسه مرضم دواست و
واسه نفسم هواست
ای ای ای

ای ای
هشت بار میشه جیدال سقائه داییت (آره)
لیست کَش و تو پیِ سرمایه داری (داری)
برنامه کاری برا هر ماهش داری
بذار ایراد بگیره اون که علافه گاهی
فکر میکنن نمیشن هیچوقت راضی
هر چی میبریم حال میده بیشتر بازی (هه)
توی سر ترسی نیست اَ قاضی
کوزانوسترای موزیکِ بی جوازیم
پی وجه نقد دورِ دنیا (ای)، فکر باز و مخ قفل دارم
این جادویی برامون پول میسازه هی
مثل کت رامبد شده خودکارم
زندگیم فیلم از اون توبیخیاش
بگو کدوم سکانسشو تو دیدی داش؟ (کدومو؟)
تیمم من در رفته از حساب تولیدیاش
مهران نیستیم ولی مدیریم جاش

کینگم، مدالم طلاست
نوک مدادم الماسه
هر چی مینویسم موندگاره
شعرام هم سواست
میرم توش عمیق تر
انگار دریاست و من غواص
واسه مرضم دواست و
واسه نفسم هواست
ای ای

واسه مرضم دواست (دواست)
واسه مرضم دواست
اینی که میشنوی پسر خوب
واسه مرضم دواست (دواست)
واسه مرضم دواست
واسه مرضم دواست
اینی که میشنوی پسر خوب
واسه مرضت دواست

بگو برن اینا زیادین (فقط)
قلابین همه زیبایین
من نمیخوام بدونن اینا هیچوقت
دورم کیا میان اصلا کیا میرن
این موزیک چند ساله مریضیمه
مسریه بدجوری بیماریم هم
همکارام میترسن طبیعیه
فکر میکنن که من سیاسیم
من اون آدم که یه هوا نمیدونم
تا حالا چند تا از سیبا چیدم (چندتا)
میدونم که این جا نمیمونم
اگه رفتم بگو بی هیچ خیالی رفت
شعر من نبود از شکم سیری
نمیدونی حالا چه قدر میاریم در
شعر من برا این که بخندی نی
گاهی اشک بدخواهمونو میاریم در (برره)

خم میشم نه (نه)
قوی تر از همیشه ام من
میگن جیدالو با تیر میزنیم (په)
قرار نیست که هویج شم من
میخوام پولا بشن سریعتر جمع
بیشتر بسازم به سلیقه ام من
میخوام پولا بشن سریعتر جمع
جزیره رو بخرم با قبیله ام من

مگه کسخلم راهمو ول کنم بیام دنبالِ تو (نه)
مگه اسکلم کار کنم راهشو طی کنم
بسپرم بگم بیا مال تو (نه)
مگه دیوونه ام بشم درگیرِ حرفی که منفیه
بشینم پا ناله تو (نه)
نشونم مغزته در میره تخلیه
هفت تیره بگیرم من حالتو (په)

کینگم، مدالم طلاست
نوک مدادم الماسه
هر چی مینویسم موندگاره
شعرام هم سواست
میرم توش عمیق تر
انگار دریاست و من غواص
واسه مرضم دواست و
واسه نفسم هواست
ای ای