Lyrics Wiersze Baczyńskiego - Ewa Demarczyk

Niebo złote ci otworzę
W którym ciszy biała nić
Jak ogromny dźwięków orzech
Który pęknie, aby żyć
Zielonymi listeczkami
Śpiewem jezior
Zmierzchu graniem
Aż ukaże jądro mleczne ptasi świst

Jeno wyjmij mi z tych oczu
Szkło bolesne – obraz dni
Które czaszki białe toczy
Przez płonące łąki krwi
Jeno odmień czas kaleki
Zakryj groby płaszczem rzeki
Zetrzyj z włosów pył bitewny
Tych lat gniewnych
Czarny pył

Kto mi odda moje zapatrzenie
I ten cień, co za tobą odszedł
Ach, te dni jak zwierzęta mrucząc
Jak rośliny są coraz młodsze
I niedługo już tacy maleńcy
Na łupinie orzecha stojąc
Popłyniemy porom na opak
Jak na przekór wodnym słojom

I tak w wodę się chyląc na przemian
Popłyniemy nieostrożnie w zapomnienie
Tylko płakać będą na ziemi
Zostawione przez nas nasze cienie

Ziemię twardą ci przemienię
W mleczów miękkich płynny lot
Wyprowadzę z rzeczy cienie
Które prężą się jak kot
Futrem iskrząc zwiną wszystko
W barwy burz
W serduszka listków
W deszczów siwy splot

Jeno wyjmij mi z tych oczu
Szkło bolesne – obraz dni
Które czaszki białe toczy
Przez płonące łąki krwi
Jeno odmień czas kaleki
Zakryj groby płaszczem rzeki
Zetrzyj z włosów pył bitewny
Tych lat gniewnych
Czarny pył

Długą wijącą się wstęgą głos ciepły w powietrzu stygnie
Aż jego dosięgnie o zmroku i szept przy ustach usłyszy
"Kochany" – szumi piosenka i głowę owija mu, dzwoni
Jak włosów miękkich smuga, lilie z niej pachną tak mocno
Że on pochylony nad śmiercią, zaciska palce na broni
I wstaje i jeszcze czarny od pyłu bitwy – czuje
Że skrzypce grają w nim cicho, więc idzie ostrożnie, powoli
Jakby po nici światła, przez morze szumiące zmroku
I coraz bliższa jest miękkość podobna do białych obłoków
Aż się dopełnia przestrzeń i czuje głos miękki
Stojący w ciszy olbrzymiej na wyciągnięcie ręki
"Kochany" – szumi piosenka, więc wtedy obejmą ramiona

Las nocą rośnie, otchłań otwiera
Usta ogromne, chłonie i ssie

Przeszli, przepadli, dym tylko dusi
I krzyk wysoki we mgle, we mgle

Jeno wyjmij mi z tych oczu
Szkło bolesne – obraz dni
Które czaszki białe toczy
Przez płonące łąki krwi
Jeno odmień czas kaleki
Zakryj groby płaszczem rzeki
Zetrzyj z włosów pył bitewny
Tych lat gniewnych
Czarny pył