Lyrics and translation Fanfare Ciocărlia - Alili
Vurduqca
nəbzim,
döyündükcə
qəlbim,
С
каждым
ударом
пульса,
с
каждым
биением
сердца,
Sənin
gözlərini
təsvir
edir
qələmim,
Мое
перо
описывает
твои
глаза,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
qaytarırsan
qırılmış
ürəyi.
Ты
моя
боль,
ты
возвращаешь
разбитое
сердце.
Qırıldıqca
qəsrim,
bəsdi
vurdun,
bəsdi!
Мой
замок
рушится,
хватит,
ты
разбила
его,
хватит!
Qəlbimi
sındırdın,
qaldı
təkcə
bədənim,
Ты
разбила
мое
сердце,
осталось
только
тело,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
sənə
qəlbi
qırıqmı
vermişdim
Ты
моя
боль,
разве
я
отдал
тебе
разбитое
сердце?
Payızın
göz
yaşlarıydı
döyürdu
pəncərəmi,
Осенние
слезы
стучали
в
мое
окно,
Sonra
qucaqlayıb
ruhumu
mən
evdə
gizləndim.
Тогда,
обняв
свою
душу,
я
спрятался
дома.
Sonra
bağlı
qapısı
döyüldükcə
otağımın
susurdum,
Когда
стучали
в
закрытую
дверь
моей
комнаты,
я
молчал,
Sonra
gözlərin
dənizlərində
balıqlar
üzürdu.
Потом
в
морях
твоих
глаз
плавали
рыбы.
Səhifələr
qurtardı,
həyat
kitabçam
boş
artıq,
Страницы
закончились,
книга
моей
жизни
теперь
пуста,
Ağlamaqla
bitmir
dərdlər,
ağlamaqla
onlar
artır,
Слезами
горе
не
утолить,
слезами
оно
лишь
умножается,
Zaman
don,
tək
qalanda
dostların
içində
özgə,
Время
застыло,
когда
ты
один
среди
друзей,
ты
чужой,
Amma
gizləndikcə
içimə,
özümu
tək
qalanda
tapdım.
Но,
спрятавшись
в
себе,
я
нашел
себя
в
одиночестве.
Sənin
gözlərində
ağlayırdı
səssiz,
В
твоих
глазах
беззвучно
плакала,
Günah
məndədi,
bir
nəfər
göstər
səhvsiz.
Вина
во
мне,
покажи
мне
безгрешного.
Sınıq
budaqlarçün
artıq
külək
əsmir,
Для
сломанных
веток
ветер
больше
не
дует,
Qalın
geyin
birtəhər
keçirək
fəsli.
Одевайся
теплее,
как-нибудь
переживем
этот
сезон.
Bizim
aramızda
yüzminlərlə
pərdə,
Между
нами
сотни
тысяч
завес,
Mənim
divarlarım
tab
gətirmir
dərdə.
Мои
стены
не
выдерживают
боли.
Mənim
tənhalığım
oldu
ən
yaxın
dost,
Мое
одиночество
стало
самым
близким
другом,
Mənim
yaddaşımdan
ağrılarımı
poz
– HOST.
Из
моей
памяти
удали
мою
боль
– HOST.
Vurduqca
nəbzim,
döyündükcə
qəlbim,
С
каждым
ударом
пульса,
с
каждым
биением
сердца,
Sənin
gözlərini
təsvir
edir
qələmim,
Мое
перо
описывает
твои
глаза,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
qaytarırsan
qırılmış
ürəyi.
Ты
моя
боль,
ты
возвращаешь
разбитое
сердце.
Qırıldıqca
qəsrim,
bəsdi
vurdun,
bəsdi!
Мой
замок
рушится,
хватит,
ты
разбила
его,
хватит!
Qəlbimi
sındırdın,
qaldı
təkcə
bədənim,
Ты
разбила
мое
сердце,
осталось
только
тело,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
sənə
qəlbi
qırıqmı
vermişdim
Ты
моя
боль,
разве
я
отдал
тебе
разбитое
сердце?
Gülüşün
arxasında
hansı
hisslər
gizlənib
Какие
чувства
скрываются
за
твоей
улыбкой,
Yenə
çirk
palçığın
üstünü
örtdü
qar.
Снова
грязную
слякоть
укрыл
снег.
Çox
işıq
salma
mənim
qaranlığım
hirslənir,
Не
свети
слишком
ярко,
моя
тьма
злится,
Arxamca
atdığın
daşlardı
yadigar.
Брошенные
тобой
камни
– вот
мое
наследство.
Həyatı
tozlu
döngələrdə
keçirdikcə,
Проходя
жизнь
по
пыльным
кругам,
Mən
sənin
qiymətini
bildim
itirdikcə,
Я
понял
твою
ценность,
потеряв
тебя,
Sənin
saraylarında
daha
neçə
şahzadə,
Сколько
еще
принцесс
в
твоих
дворцах,
Atılmış
oyuncaq
olacaq
sən
bezdikcə.
Станут
брошенными
игрушками,
когда
ты
наиграешься.
Sənin
gözlərində
yoxdu
artıq
sevgi,
В
твоих
глазах
больше
нет
любви,
Onlar
qaçır
görüşdükcə
gözlərimdən.
Они
убегают,
когда
встречаются
с
моими.
Sənin
həyat
kitabın
bəlkə
boş
qalardı,
Твоя
книга
жизни,
возможно,
осталась
бы
пустой,
Əgər
mən
olmasaydım
ilk
səhifəsində.
Если
бы
не
я
на
первой
странице.
Məni
unutmuş
dostlarımla
gəldim
üzbəüz,
Я
встретился
лицом
к
лицу
с
забывшими
меня
друзьями,
Hardaydız
dostlar,
bu
mənəm,
QaraQandı
Где
вы,
друзья,
это
я,
QaraQandı,
Amma
tanımayıb
onlar
yanımdan
keçdilər,
Но
они
не
узнали
меня
и
прошли
мимо,
Həyatdan
təkcə
yorğunluq
bizə
qalandı.
От
жизни
нам
осталась
только
усталость.
Beləcə
ötürürdük
keçmişə
günləri,
Так
мы
проводили
дни
в
прошлом,
Külək
süpürürdü
keçmişin
küllərin
Ветер
сметал
пепел
прошлого,
Sən
də
tullamışdın
verdiyim
gülləri
Ты
тоже
выбросила
подаренные
мной
цветы,
Nə
oldu
sənə
nə
tez
unutdun
gülməyi,
gülüm
Что
с
тобой
случилось,
почему
ты
так
быстро
разучилась
улыбаться,
моя
роза?
Vurduqca
nəbzim,
döyündükcə
qəlbim,
С
каждым
ударом
пульса,
с
каждым
биением
сердца,
Sənin
gözlərini
təsvir
edir
qələmim,
Мое
перо
описывает
твои
глаза,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
qaytarırsan
qırılmış
ürəyi.
Ты
моя
боль,
ты
возвращаешь
разбитое
сердце.
Qırıldıqca
qəsrim,
bəsdi
vurdun,
bəsdi!
Мой
замок
рушится,
хватит,
ты
разбила
его,
хватит!
Qəlbimi
sındırdın,
qaldı
təkcə
bədənim,
Ты
разбила
мое
сердце,
осталось
только
тело,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
sənə
qəlbi
qırıqmı
vermişdim
Ты
моя
боль,
разве
я
отдал
тебе
разбитое
сердце?
Sevgi
də
körpələrtək
doğulur
ağrılarla
Любовь,
как
и
дети,
рождается
в
муках,
Amma
son
ümiddə
son
nəfəsdə
səssiz
Но
последняя
надежда,
последний
вздох
безмолвны,
Mən
artıq
yox
oldum
zülmətdə
qarğalarla
Я
уже
исчез
во
тьме
с
воронами,
Mənim
azadlığım
bu
gündən
artıq
sədsiz.
Моя
свобода
с
этого
дня
безмолвна.
Qaralanmış
şimal
küləklərilə
əsdim.
Я
дул
почерневшими
северными
ветрами.
Mən
artıq
uçub
getmişəm
bu
dar
qəsfəsdən.
Я
уже
улетел
из
этой
тесной
клетки.
Sənə
olan
sevgimi
əllərimlə
boğdum.
Я
задушил
свою
любовь
к
тебе
своими
руками.
Dedim
gəl
dost
olaq,
dedin
əlvida.
Я
сказал:
"Давай
будем
друзьями",
ты
сказала:
"Прощай".
Vurduqca
nəbzim,
döyündükcə
qəlbim,
С
каждым
ударом
пульса,
с
каждым
биением
сердца,
Sənin
gözlərini
təsvir
edir
qələmim,
Мое
перо
описывает
твои
глаза,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
qaytarırsan
qırılmış
ürəyi.
Ты
моя
боль,
ты
возвращаешь
разбитое
сердце.
Qırıldıqca
qəsrim,
bəsdi
vurdun,
bəsdi!
Мой
замок
рушится,
хватит,
ты
разбила
его,
хватит!
Qəlbimi
sındırdın,
qaldı
təkcə
bədənim,
Ты
разбила
мое
сердце,
осталось
только
тело,
Sən
mənim
dərdim,
mənim
şeytanım
və
mələyim,
Ты
моя
боль,
мой
дьявол
и
мой
ангел,
Sən
mənim
dərdim,
sənə
qəlbi
qırıqmı
vermişdim
Ты
моя
боль,
разве
я
отдал
тебе
разбитое
сердце?
Rate the translation
Only registered users can rate translations.
Writer(s): Ernst Henry
Attention! Feel free to leave feedback.