Lyrics Alili - Fanfare Ciocărlia

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim

Payızın göz yaşlarıydı döyürdu pəncərəmi,
Sonra qucaqlayıb ruhumu mən evdə gizləndim.
Sonra bağlı qapısı döyüldükcə otağımın susurdum,
Sonra gözlərin dənizlərində balıqlar üzürdu.
Səhifələr qurtardı, həyat kitabçam boş artıq,
Ağlamaqla bitmir dərdlər, ağlamaqla onlar artır,
Zaman don, tək qalanda dostların içində özgə,
Amma gizləndikcə içimə, özümu tək qalanda tapdım.
Sənin gözlərində ağlayırdı səssiz,
Günah məndədi, bir nəfər göstər səhvsiz.
Sınıq budaqlarçün artıq külək əsmir,
Qalın geyin birtəhər keçirək fəsli.
Bizim aramızda yüzminlərlə pərdə,
Mənim divarlarım tab gətirmir dərdə.
Mənim tənhalığım oldu ən yaxın dost,

Mənim yaddaşımdan ağrılarımı poz – HOST.

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,

Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim

Gülüşün arxasında hansı hisslər gizlənib
Yenə çirk palçığın üstünü örtdü qar.
Çox işıq salma mənim qaranlığım hirslənir,
Arxamca atdığın daşlardı yadigar.
Həyatı tozlu döngələrdə keçirdikcə,
Mən sənin qiymətini bildim itirdikcə,
Sənin saraylarında daha neçə şahzadə,
Atılmış oyuncaq olacaq sən bezdikcə.
Sənin gözlərində yoxdu artıq sevgi,
Onlar qaçır görüşdükcə gözlərimdən.
Sənin həyat kitabın bəlkə boş qalardı,
Əgər mən olmasaydım ilk səhifəsində.
Məni unutmuş dostlarımla gəldim üzbəüz,
Hardaydız dostlar, bu mənəm, QaraQandı
Amma tanımayıb onlar yanımdan keçdilər,
Həyatdan təkcə yorğunluq bizə qalandı.
Beləcə ötürürdük keçmişə günləri,
Külək süpürürdü keçmişin küllərin
Sən də tullamışdın verdiyim gülləri
Nə oldu sənə nə tez unutdun gülməyi, gülüm

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim

Sevgi də körpələrtək doğulur ağrılarla
Amma son ümiddə son nəfəsdə səssiz
Mən artıq yox oldum zülmətdə qarğalarla
Mənim azadlığım bu gündən artıq sədsiz.
Qaralanmış şimal küləklərilə əsdim.
Mən artıq uçub getmişəm bu dar qəsfəsdən.
Sənə olan sevgimi əllərimlə boğdum.
Dedim gəl dost olaq, dedin əlvida.

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim