Lyrics İçimde Kalmadı Aşk - Feo Matif

Bir yıldız düşer gökyüzünden senin yüzüne
Sebepsiz olur tüm bu yaşananlar o gün ve de
Bi fener al eline ara mutluluğu İstanbul'un gecesinde
Ara İstanbul'un her yerinde

İncilden bi sayfa düşer senin ellerine
Gerçekten söylemesi en zor olan kelime
"Gidiyorum" demektir ve bi yara olur içinde
Denedim denemeyi nefretimi gizlemeyi

Sözlerimin içindeki derinliği göremedin
Sevemedin beni, benim seni sevdiğim gibi
İstiyorum yaşamak, istiyorum onlar gibi
Sorarsan eğer bana "bahsettiğin onlarda kim?"

Mutlu aile tablolarıyla büyüyenler derim
O yüzden hiç sevemedim, o yüzden hissedemedim
İçimden atamadım ve de çıkmasını istemedim
O yüzden içim bi kara zift gibidir

Bir kilise önü sabah saat altı
Söylesene o güzel günlerden ne kaldı?
Denedim yaşamayı, denedim unutmayı
Denedim alışmayı, denedim acılarla barışmayı

Ama olmadı ve zamanın tadı kalmadı
Sen gittikten sonra hiç kimseye yakışmadım
İsterdim bunu çözmek için bilenlere danışmayı
Hiç birine yanaşmadım

Bak alev alıyor dünya, içimde kalmadı aşk
Seni bulmaya çalışırken kayboldum boşluklarda
Kanım akıyor yine bak, yürüyorum ağrılarla
Kalbimde sancılar var, yaşıyorum buna alışamadan

Görünce gözlerimle artık ihaneti
Anlatması zor sağlanırken aşkın cinayeti
Kalbe kurşun hissi verir saplanırken hançerin
Bir vedayla terk ediş bu şol dumanlı vadiyi

Ve gitmek istediğim uzaklık sen kadar yakın bana
Karanlık oldu rüyalarım muhtacım ışığına
Aşkı yeniden kutsatır mı tütsülerle dualar
Her gidenin arkasından uyanmaktır rüyalar

Bahsetmek istiyordum herkese ben her gece
Yalnızlığıma kaçtıkça anlıyordum kendimi
Üzgünüm elimden gelen gitmek kadar kolaydı
Nefretinle öldür beni sonra çek bu hançeri

Sen haklısın demekten inan hiç bir zaman çekinmedim
Geldi yeri unutsan da hatırlatan biriydim
Eskiden de böyleydim değişmedim hiç bir zaman
Sade artık yorgunum ve uykusuzum sevgilim

Ki zakkum bağımlısı hayat zehirliyor beni
Her gün, her gece canlanır kalbim resmeder seni
İçimde uktedir bu buhrandan buruk yerim menşei
Ölmeden öldürürdün beni gömmedin hiç sevgilim

Adın yazar adın kanar bu kalbimin tam ortası
Sancılarım nüksediyor geçmiyor hiç acısı
Varmak istediğim uzaklık çıkmıyorken hiç sana
Gitmek istiyorsun hep kalmıyor hiç kalasın

Bak alev alıyor dünya, İçimde kalmadı aşk
Seni bulmaya çalışırken kayboldum boşluklarda
Kanım akıyor yine bak, yürüyorum ağrılarla
Kalbimde sancılar var, yaşıyorum buna alışamadan