Przedział - HOMEr translation in German

Przedział

(Nadeszła pora)
Przy torach wybrzmiał głośny gwizd konduktora
Pociągu koła jak na zawołanie ruszyły, zgoła
Pojazd mija naprędce pola, kora drzew pośród mgieł
Na szybach para a na parapecie para szkieł (już wiesz, że)

Znowu zdjąłem okulary bo mnie bolą oczy
Wyruszyłem w tour po świecie, może mnie zaskoczy
Zostawiłem to co miałem, Pan na główkę skoczył
Ciągle mam wrażenie że się Fortuna chce ze mną droczyć

A ja tego błota dość już mam
Wokół wiecznie osiem kobiet, teraz chwilę chcę być sam
Pierwsza w nocy leżę w łóżku, w duszy, w mózgu milion dram
Serce jest wiecznie aktywne, się dobija, jak zatrzymać spam mam?

(Ja)
Daję Tobie te rymy które widzisz na Spot'
Nie zobaczysz na ekranie, że to praca i pot
Z jedzeniem rośnie apetyt, teraz chcę robić spot
Kuję złoto, no bo to nie błoto tylko plot
(Twist)
Teraz znowu konduktora gwizd, ej
Wszyscy Ci na górze nawijają ile *
Zaliczyli w tym miesiącu, brzdącu, te wersy to shit
Ale w sumie bit gorący, jakiś feat i git

Czekam aż znów będzie widno
Zimą snuję się jak widmo
Zakochany, z uczuć windą
Poszedł się całować z inną

Zaparzam w kubku herbatę
Słucham smutna buźka - Matę
Moralnie reluję szmatę
(Spokojnie, odżyję latem)
Zapycham mordę batatem
Cel to z mózgu zrobić watę
Czy to ten główny bohater?
(Uśmiech nie schodzi mu zatem, co nie?)

Wspinam się na palce żeby wyjąć sobie słuchawki z walizki
(Słuchawki z walizki)
Artysta, producent, wydawca - w sumie to zajmuję się wszystkim
(Wszystkim, WSZYSTKIM)
Ostatnio desperacko chciałem w Ogrodzie Myśli robić czystki
Lecz kiedy ucinam gałąź, naraz na jej miejsce rosną na nowo listki

Nigdy nie będziesz mi blisko
Zajmuję głowę walizką
Chcę być znów mały, nie cały na stałe się oddać uściskom
Choć jestem za duży by olać to wszystko
Ciągle coś kminię z tracklistą
(Ciągle)
Piję czekoladę w bistro
(Ta)
Jestem człowiekiem artystą
Posprzątam mój warsztat i będzie znów czysto

Ale co jeżeli nie?
Co jeżeli nie?
Czy wtedy znów podążysz
Tą samą drogą?

Czekam aż znów będzie widno
Zimą snuję się jak widmo
Zakochany, z uczuć windą
Poszedł się całować z inną

To jest kwestia klęski urodzaju
Gdy jesteś za długo w raju to chcesz sięgać po owoce
One są pod kocem
Myślę o tym codziennie w tramwaju
Gdzie wspomnienia ożywają, ludzie patrzą srodzy
"Gdzie zbłądziłeś na swej drodze?"

Nie mam pojęcia gdzie pojadę dalej
Wiem że chcę odwiedzić paru znajomych
Może ktoś dogra tu swoje wokale
(A może będzie to projekt solowy)

Mi w głowie szaleją szakale i stale popełniając te same błędy
Spisuję testament przez wgląd na popędy, i bale ślę palec tej mendzie
Co dalej w zapale mnie męczy już, rysuję w tęczy róż
Popatrz jak krzuszę się duszę, tu wszędzie kurz

Abteil

(Die Zeit ist gekommen)
An den Gleisen ertönte der laute Pfiff des Schaffners
Die Räder des Zuges setzten sich wie auf Kommando in Bewegung, ganz und gar
Das Fahrzeug eilt an Feldern vorbei, Baumrinde inmitten von Nebel
An den Scheiben ist Dampf und auf der Fensterbank ein paar Gläser (du weißt schon, dass)

Ich habe wieder meine Brille abgenommen, weil meine Augen schmerzen
Ich bin auf Weltreise gegangen, vielleicht überrascht sie mich
Ich habe alles zurückgelassen, was ich hatte, der Herr sprang auf den Kopf
Ich habe ständig das Gefühl, dass Fortuna mich necken will

Und ich habe genug von diesem Schlamm
Um mich herum sind ständig acht Frauen, jetzt will ich einen Moment allein sein
Ich liege nachts im Bett, in meiner Seele, in meinem Gehirn eine Million Dramen
Mein Herz ist ständig aktiv, es pocht, wie kann ich den Spam stoppen?

(Ich)
Ich gebe dir diese Reime, die du auf Spot siehst
Du siehst nicht auf dem Bildschirm, dass es Arbeit und Schweiß ist
Mit dem Essen wächst der Appetit, jetzt will ich einen Spot machen
Ich schmiede Gold, denn das ist kein Schlamm, sondern ein Plot
(Twist)
Jetzt wieder der Pfiff des Schaffners, hey
Alle die da oben erzählen, wie viele * sie
Diesen Monat hatten, Kleiner, diese Verse sind Mist
Aber der Beat ist heiß, irgendein Feature und gut ist

Ich warte, bis es wieder hell wird
Im Winter schleiche ich mich wie ein Geist
Verliebt, mit dem Gefühlsaufzug
Ging sie, um sich mit einer anderen zu küssen

Ich brühe mir einen Tee in einer Tasse auf
Ich höre trauriges Gesicht - Mata
Moralisch fühle ich mich wie ein Miststück
(Keine Sorge, im Sommer werde ich wieder aufleben)
Ich stopfe mir den Mund mit Süßkartoffeln voll
Ziel ist es, mein Gehirn zu Watte zu machen
Ist das der Hauptdarsteller?
(Das Lächeln verlässt ihn also nicht, oder?)

Ich stelle mich auf die Zehenspitzen, um meine Kopfhörer aus dem Koffer zu nehmen
(Kopfhörer aus dem Koffer)
Künstler, Produzent, Verleger - im Grunde kümmere ich mich um alles
(Alles, ALLES)
Letztens wollte ich verzweifelt im Gedankengarten aufräumen
Aber wenn ich einen Ast abschneide, wachsen sofort neue Blätter an seiner Stelle

Du wirst mir niemals nahe sein
Ich beschäftige meinen Kopf mit dem Koffer
Ich will wieder klein sein, mich nicht für immer den Umarmungen hingeben
Obwohl ich zu groß bin, um das alles zu ignorieren
Ich tüftle ständig an der Trackliste
(Ständig)
Ich trinke Schokolade im Bistro
(Ja)
Ich bin ein menschlicher Künstler
Ich werde meine Werkstatt aufräumen und es wird wieder sauber sein

Aber was, wenn nicht?
Was, wenn nicht?
Wirst du dann wieder denselben
Weg gehen?

Ich warte, bis es wieder hell wird
Im Winter schleiche ich mich wie ein Geist
Verliebt, mit dem Gefühlsaufzug
Ging sie, um sich mit einer anderen zu küssen

Das ist eine Frage der Qual der Wahl
Wenn du zu lange im Paradies bist, willst du nach den Früchten greifen
Sie sind unter der Decke
Ich denke jeden Tag in der Straßenbahn darüber nach
Wo Erinnerungen lebendig werden, die Leute schauen streng
"Wo hast du dich auf deinem Weg verirrt?"

Ich habe keine Ahnung, wohin ich als nächstes fahren werde
Ich weiß, dass ich ein paar Freunde besuchen möchte
Vielleicht nimmt jemand hier seine Vocals auf
(Oder vielleicht wird es ein Soloprojekt)

In meinem Kopf toben Schakale und ich mache ständig die gleichen Fehler
Ich schreibe mein Testament angesichts meiner Triebe, und Bälle, ich zeige dieser Schlampe den Finger
Was mich weiter in Eifer quält, ich zeichne in den Regenbogen, rosa
Schau, wie ich zerbrösele, ersticke, hier ist überall Staub