Przedział - HOMEr translation in Russian

Przedział

(Nadeszła pora)
Przy torach wybrzmiał głośny gwizd konduktora
Pociągu koła jak na zawołanie ruszyły, zgoła
Pojazd mija naprędce pola, kora drzew pośród mgieł
Na szybach para a na parapecie para szkieł (już wiesz, że)

Znowu zdjąłem okulary bo mnie bolą oczy
Wyruszyłem w tour po świecie, może mnie zaskoczy
Zostawiłem to co miałem, Pan na główkę skoczył
Ciągle mam wrażenie że się Fortuna chce ze mną droczyć

A ja tego błota dość już mam
Wokół wiecznie osiem kobiet, teraz chwilę chcę być sam
Pierwsza w nocy leżę w łóżku, w duszy, w mózgu milion dram
Serce jest wiecznie aktywne, się dobija, jak zatrzymać spam mam?

(Ja)
Daję Tobie te rymy które widzisz na Spot'
Nie zobaczysz na ekranie, że to praca i pot
Z jedzeniem rośnie apetyt, teraz chcę robić spot
Kuję złoto, no bo to nie błoto tylko plot
(Twist)
Teraz znowu konduktora gwizd, ej
Wszyscy Ci na górze nawijają ile *
Zaliczyli w tym miesiącu, brzdącu, te wersy to shit
Ale w sumie bit gorący, jakiś feat i git

Czekam aż znów będzie widno
Zimą snuję się jak widmo
Zakochany, z uczuć windą
Poszedł się całować z inną

Zaparzam w kubku herbatę
Słucham smutna buźka - Matę
Moralnie reluję szmatę
(Spokojnie, odżyję latem)
Zapycham mordę batatem
Cel to z mózgu zrobić watę
Czy to ten główny bohater?
(Uśmiech nie schodzi mu zatem, co nie?)

Wspinam się na palce żeby wyjąć sobie słuchawki z walizki
(Słuchawki z walizki)
Artysta, producent, wydawca - w sumie to zajmuję się wszystkim
(Wszystkim, WSZYSTKIM)
Ostatnio desperacko chciałem w Ogrodzie Myśli robić czystki
Lecz kiedy ucinam gałąź, naraz na jej miejsce rosną na nowo listki

Nigdy nie będziesz mi blisko
Zajmuję głowę walizką
Chcę być znów mały, nie cały na stałe się oddać uściskom
Choć jestem za duży by olać to wszystko
Ciągle coś kminię z tracklistą
(Ciągle)
Piję czekoladę w bistro
(Ta)
Jestem człowiekiem artystą
Posprzątam mój warsztat i będzie znów czysto

Ale co jeżeli nie?
Co jeżeli nie?
Czy wtedy znów podążysz
Tą samą drogą?

Czekam aż znów będzie widno
Zimą snuję się jak widmo
Zakochany, z uczuć windą
Poszedł się całować z inną

To jest kwestia klęski urodzaju
Gdy jesteś za długo w raju to chcesz sięgać po owoce
One są pod kocem
Myślę o tym codziennie w tramwaju
Gdzie wspomnienia ożywają, ludzie patrzą srodzy
"Gdzie zbłądziłeś na swej drodze?"

Nie mam pojęcia gdzie pojadę dalej
Wiem że chcę odwiedzić paru znajomych
Może ktoś dogra tu swoje wokale
(A może będzie to projekt solowy)

Mi w głowie szaleją szakale i stale popełniając te same błędy
Spisuję testament przez wgląd na popędy, i bale ślę palec tej mendzie
Co dalej w zapale mnie męczy już, rysuję w tęczy róż
Popatrz jak krzuszę się duszę, tu wszędzie kurz

Отрезок

(Время пришло)
У путей раздался громкий свисток кондуктора,
Колёса поезда, словно по команде, тронулись, и вот
Состав мимолётно проносится мимо полей, кора деревьев среди тумана,
На окнах пар, а на столике пара стаканов (ты уже знаешь, что)

Я снова снял очки, потому что у меня болят глаза,
Отправился в турне по миру, может, меня что-то удивит.
Оставил всё, что имел, Господь в голову вскочил,
У меня всё время такое чувство, что Фортуна хочет со мной поиграть.

А мне этой грязи уже хватит,
Вокруг вечно восемь женщин, сейчас хочу побыть один.
Первый час ночи, лежу в постели, в душе, в голове миллион драм,
Сердце вечно активно, бьётся, как остановить этот спам?

(Я)
Даю тебе эти рифмы, которые ты видишь на Spotify,
Не увидишь на экране, что это работа и пот,
С едой растёт аппетит, теперь я хочу делать движ,
Кую золото, но это не грязь, а сплетни.
(Поворот)
Теперь снова свисток кондуктора, эй,
Все эти наверху рассказывают, сколько *
Они заработали в этом месяце, малыш, эти строки — чушь,
Но в целом бит горячий, какой-то фит, и всё тип-топ.

Жду, когда снова рассветёт,
Зимой я брожу, как призрак,
Влюблённый, на лифте чувств
Пошёл целоваться с другой.

Завариваю в кружке чай,
Слушаю грустного парня — Матэ,
Морально пережёвываю тряпку,
(Спокойно, я оживу летом)
Набиваю рот бататом,
Цель — превратить мозг в вату.
Это тот самый главный герой?
(Улыбка не сходит с его лица, не так ли?)

Я встаю на цыпочки, чтобы достать наушники из чемодана,
(Наушники из чемодана)
Артист, продюсер, издатель — в общем, занимаюсь всем,
(Всем, ВСЕМ)
Недавно отчаянно хотел навести порядок в Саду Мыслей,
Но когда я срезаю ветку, на её месте тут же вырастают новые листья.

Ты никогда не будешь рядом,
Голову занимает чемодан,
Хочу снова стать маленьким, не отдавать себя полностью объятиям,
Хотя я слишком взрослый, чтобы игнорировать всё это.
Всё время думаю о треклисте,
(Постоянно)
Пью шоколад в бистро,
(Да)
Я — человек искусства,
Приберусь в своей мастерской, и снова будет чисто.

Но что, если нет?
Что, если нет?
Пойдёшь ли ты тогда снова
Тем же путём?

Жду, когда снова рассветёт,
Зимой я брожу, как призрак,
Влюблённый, на лифте чувств
Пошёл целоваться с другой.

Это вопрос врождённого проклятия,
Когда ты слишком долго в раю, то хочешь тянуться за плодами,
Они под одеялом,
Я думаю об этом каждый день в трамвае,
Где оживают воспоминания, люди смотрят сурово:
"Куда ты забрёл на своём пути?"

Понятия не имею, куда я поеду дальше,
Знаю, что хочу навестить пару знакомых,
Может, кто-то запишет здесь свой вокал,
(А может, это будет сольный проект).

У меня в голове шалят шакалы, и я постоянно совершаю одни и те же ошибки,
Составляю завещание, глядя на толпу, и всё равно указываю пальцем на эту дрянь,
Что будет дальше, меня уже мучает, я рисую в радуге розовый,
Смотри, как я крошу свою душу, здесь повсюду пыль.