Yaaro Nee Yaaro - Hariharan , Shweta Mohan , Deepak Dev translation in Russian

Yaaro Nee Yaaro

ஊரை விட்டு வந்த வாளோ
ஒலி விட்டு வந்த வேலோ
திருமகன் அவன் யாரோ
திருவுளம் புரிவாரோ

மடல் தொட்டு வந்த காற்றோ
மலை தொட்டு வந்த ஊற்று
ஒலியோ ஒலியின் தெளிவோ பிறிவோ
விடமோ மதுவோ இதில் நீ எதுவோ

யாரோ நீ யாரோ
ஊரை விட்டு வந்த வாளோ
ஒலி விட்டு வந்த வேலோ
திருமகன் அவன் யாரோ
திருவுளம் புரிவாரோ

அதோ அதோ உன் இரு கரம் உருக்கி களிர் ஒன்றாய் எரிகின்றாய்
இதோ இதோ என் இரு களிர் அடக்க என் குடில் வருகின்றாய்
அழகின் கருவத்தில் ஆணி அரைகின்றாய்
ஆடையோடு ஆவி கொண்டாய் என் உயிரை விழியால் உண்டாய்
மலை போல் எழுந்தாய் மழைபோல் விழுந்தாய்

யாரோ நீ யாரோ
மடல் தொட்டு வந்த காற்றோ
மலை தொட்டு வந்த ஊற்று
ஒலியோ ஒலியின் தெளிவோ பிறிவோ
விடமோ மதுவோ இதில் நீ எதுவோ

காதல் பூக்களின் வாசம்
உன் கூந்தல் எங்கிலும் வீசும்
பார்வைகள் என்னும் படை எடுப்பாளே
பாதத்தில் விழுந்திடும் தேசம்

எனை வெல்லும் பாகம் மிக பெரிது
நான் தோற்கும் பாகம் மிக சரிது
காமம் தாண்டிய முனிவனம் உனது
கண்கல் காணுதல் அரிது
உன் அழகினாள் எண்ணை அழிக்கிறாய்
நீ ஆடை கொல்லும் பெண் நெருப்பா

யாரோ நீ யாரோ
மடல் தொட்டு வந்த காற்று
மலை தொட்டு வந்த ஊறு
ஒலியோ ஒலியின் தெளிவோ பிரிவோ
விடமோ மதுவோ இதில் நீ எதுவோ

ஊரை விட்டு வந்த வாளோ
ஒலி விட்டு வந்த வேலோ
திருமகன் அவன் யாரோ
திருவுளம் புரிவாரோ

யாரோ நீ யாரோ
யாரோ நீ யாரோ
யாரோ நீ யாரோ
யாரோ நீ யாரோ

Кто ты?

Ты, пришедшая издалека,
Ты, чей голос пронзил меня,
Божественный мужчина, кто же он?
Откроет ли он сердце мне?

Ветер, коснувшийся листьев,
Родник, струящийся с гор,
Звук ли ты, его суть, иль разлука?
Яд иль мед? Что ты в этом мире?

Кто же ты, кто?
Ты, пришедшая издалека,
Ты, чей голос пронзил меня,
Божественный мужчина, кто же он?
Откроет ли он сердце мне?

Вот, вот, твои руки, плавясь, слились в единый трепетный огонь.
Здесь, здесь, ты входишь в мой дом, чтоб усмирить мой трепет.
Ты вбиваешь гвоздь в самое сердце красоты.
С одеждой ты забрала душу, мой взгляд поглотил жизнь мою.
Ты вознеслась, как гора, и пала, как ливень.

Кто же ты, кто?
Ветер, коснувшийся листьев,
Родник, струящийся с гор,
Звук ли ты, его суть, иль разлука?
Яд иль мед? Что ты в этом мире?

Аромат цветов любви
Твои волны волос повсюду разнесли.
Твой взгляд – войско, что поднимет на бой.
Целые страны падут к твоим стопам.

Часть меня, что побеждает, так велика.
Часть, что терпит пораженье, так права.
Твоя аскеза превзошла желание.
Твой взгляд – редкостный самоцвет.
Твоей красотой ты стираешь числа.
Ты – женщина-огонь, убивающая одежды.

Кто же ты, кто?
Ветер, коснувшийся листьев,
Родник, струящийся с гор,
Звук ли ты, его суть, иль разлука?
Яд иль мед? Что ты в этом мире?

Ты, пришедшая издалека,
Ты, чей голос пронзил меня,
Божественный мужчина, кто же он?
Откроет ли он сердце мне?

Кто же ты?
Кто же ты?
Кто же ты?
Кто же ты?