Lyrics ลมสยาม (feat. TTBROS) - Hey Day

Hey Day on the mode, baby!

พวกกูซี้ดพ่นกัญชลี
เย็ดแม่กูโคตรเฟี้ยวโฟลวกูแม่งขย่มปฐพี

คงถล่มมาสยบธรณี
เป็นสบถของกบฏ
นักกวียังสลบ
ปัตตานียังสงบ
Ah และที่กูสบถยังไม่จบ
Ah ฝีปากกูมันยังคงไม่สบ
Ah กูปล่อยหมัดรัวไปทำไมมึงยังไม่หลบ
ทำไมโฟลวกูไม่หมดวะ
กูอยู่เหนือจินตนาการ
กูสถิตอยู่กับไมค์ ไม่ฝักใฝ่ ตุลาการ
พ่อกูไม่ได้สอนให้เป็นนักเลง อันธพาล
กูให้ชีวิตและสมองสอนกูแก้สมการ
กูมาสามหรือมาสองก็ทำมึงหลอนกันมานาน
พี่กูพ่นควันฉลองอยู่กับผองคารวาน
ถ้าเกิดมึงอยากสยองเดี๋ยวกูสนองตามอาการ
และให้พวกมึงนั้นจงประจักษ์
เพราะกูระดับปรมาจารย์ ไอ้เหี้ย

มึงรู้จักกันดี ไม่ว่าจะผ่านไปสักกี่ปี
ว่าชื่อกูอ่ะ TT พวกมึงต้องรีบคารวะ
ใครบอกกูไม่มีเพราะที่กู Rap อ่ะมันไม่ Free
มาเจอกูก็ GG กูคมเหมือนมีดคาตะนะ
จับเลื่อยมากรีดเลือดมึงรีดลงไปที่ภาชนะ
กูจับเอาไฟร้อนร้อนจี้ กูพร้อมที่ ฌาปน
เอาพวกกูไปทุกท้องที่กูพร้อมที่จะปะทะ
กูทำมึงดิ้น ทำมึงวิ่ง กูทำมึงสิ้นอารยะ เย็ดแม่
กูมาเหนื่อธรรมชาติ
กูทำให้พวกมึงรวยแค่เขือส่วนที่เหลืออัมพาต
มึงรู้ว่าไรม์กูเชือดเฉือนแต่เสียงกูเหมือนกัมปนาท
ถ้าความอดทนของกูไม่เหลือกูเหมือนกับเสืออาละวาด
กูมาเหนือใครจะคาด
ทุกคืนกุหลับพร้อมกลอน
ต่อให้ตังค์มึงเจ็ดหลักใส่เหล็กดัดล้อมทอง
โถ่ไอ้เด็กสัตว์มึงควรไปหลับพร้อมนอน
กูอาจจะทำมึงเจ็บหนักเหมือนกูมีหมัดค้อนปอนด์ว่ะไอ้เหี้ย

โฟลวที่กูสบถกูกดได้อีกพันคำ
เหมือนกูเป็นขุนศึกตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์
แขนซ้ายกู ลมสยาม ส. วรัญ
เพราะพ่อกูเป็นนักมวยเก่า
ละมึงอย่าเห่าเสียงดัง
พวกมึงอย่ามาเห่าเสียงดัง
ได้ยินมึงเห่าเสียงพัง
แล้วมึงจะมากันกี่เหล่าจะจับกูเป่าเสียตังค์
แล้วกูจะจับพวกมึงเขย่ามาจับเข่าเถียงกัน
ชีวิตกูที่ผ่านมามีแค่เขม่าเขียงควัน
ให้พวกมึงคิดเองเพราะคำในเพลงกูมันมีค่า
คงมีแค่เพลงที่ยังบรรเลงกับ Santiva
เพราะกูนิมิตรเองพินิจว่าเพลงทำให้กูกล้า
รอดูกูพลิกเกม
ให้ดูกูคิดเกมส์
กูไม่ Switch Lane

พวกกูไม่ switch แต่เหมือนกูมาเพื่อพลิกเกมส์
เหมือนว่ากูมีอิทธิฤทธิ์ตอนที่ Split กับพิษเพลง
แต่ถ้าพวกมึงยัง Snitch เดี๋ยวหัวมึงกูคลิกเอง
ก็เพราะว่าควยกูมัน Sweet สาวสาวเลยอยากจะชิดเต็มว่ะไอ้เหี้ย

พวกกูซี้ดพ่นกัญชลี
เย็ดแม่กูโคตรเฟี้ยวโฟลวกูแม่งขย่มปฐพี

คงถล่มมาสยบธรณี
เป็นสบถของกบฏ
นักกวียังสลบ
ปัตตานียังสงบ
Ah และที่กูสบถยังไม่จบ
Ah ฝีปากกูมันยังคงไม่สบ
Ah กูปล่อยหมัดรัวไปทำไมมึงยังไม่หลบ
ทำไมโฟลวกูไม่หมดวะ
กูอยู่เหนือจินตนาการ
กูสถิตอยู่กับไมค์ ไม่ฝักใฝ่ ตุลาการ
พ่อกูไม่ได้สอนให้เป็นนักเลง อันธพาล
กูให้ชีวิตและสมองสอนกูแก้สมการ
กูมาสามหรือมาสองก็ทำมึงหลอนกันมานาน
พี่กูพ่นควันฉลองอยู่กับผองคารวาน
ถ้าเกิดมึงอยากสยองเดี๋ยวกูสนองตามอาการ
และให้พวกมึงนั้นจงประจักษ์
เพราะกูระดับปรมาจารย์ ไอ้เหี้ย