Cedynia 972 - Horytnica translation in Russian

Cedynia 972

Widzę Cię w grozie dymu i krwi,
Kamienny Orle nad brzegiem Odry
Tam twe spojrzenie, gdzie twa armia śpi
Spowita w blasku biało-czerwonym
Kroczę wśród wrzawy, pośród rannej mgły
Lecą z zachodu czarne krucze hordy
Czy to jest jawa, czy to mi się śni?
Tu nad tym brzegiem płoną wici wojny
Gdy słowa w miecze przetopiły się
Srebrzyste włócznie niosło w dal odległą
A szańcem stał się rzeki drugi brzeg
W szkarłat odziany triumfował Mieszko
Cofnąć się musiał, w wściekłym szale wróg
Nurt zabrał ciała topielców daleko
I tylko kajdan zabrzmiał tępy dźwięk
Najazd Germanów napiętnował klęską
Ref.
Gdy przyjdzie jeszcze oręż w niebo wznieść
Gdy przyjdzie synom za kraj ojców walczyć
Wspominajcie na tych, którym w oczy śmierć
A którym drogie były Wieczne Barwy
Świetnym zwycięstwem zapisała się
Bitwa cedyńska i tak po wsze czasy
Płynie pieśń o niej, bo w pamięci tkwi
Teutońska strzała i topór na tarczy
Wśród pól i lasów stroszy skrzydła swe
Ojczyzny Lechów zawsze wierny strażnik
Na chwałę mężnym wije gniazdo swe
O bohaterstwie z dumą będzie świadczył
Ref .
Gdy przyjdzie jeszcze oręż w niebo wznieść
Gdy przyjdzie synom za kraj ojców walczyć
Wspominajcie na tych, którym w oczy śmierć
A którym drogie były Wieczne Barwy
Tam pod Cedynią, stoi pomnik im
Tam Orzeł Biały wiecznie trwa na warcie
Łopot sztandarów ukołysze sny
Rycerskie sny Polski wielkich marzeń

Цедыня 972

Вижу тебя в ужасе дыма и крови,
Каменный Орел на берегу Одры.
Там твой взгляд, где твоя армия спит,
Укутанная в бело-красном сиянии.
Иду среди шума, среди утреннего тумана,
Летят с запада черные вороньи орды.
Это явь или мне снится?
Здесь, на этом берегу, горят огни войны.
Когда слова в мечи переплавились,
Серебристые копья несли вдаль далекую.
А валом стал реки другой берег,
В багрянец одетый, торжествовал Мешко.
Отступить должен был, в яростном безумии, враг.
Течение унесло тела утопленников далеко,
И только кандалов глухой звук раздался.
Нашествие германцев заклеймило поражением.
Припев:
Когда придется снова оружие к небу поднять,
Когда придется сыновьям за отцовскую землю сражаться,
Вспоминайте о тех, кому в глаза смотрела смерть,
А кому дороги были Вечные Цвета.
Блестящей победой вписалась
Цедынская битва, и так на все времена
Льется песнь о ней, ведь в памяти живет
Тевтонская стрела и топор на щите.
Среди полей и лесов расправляет крылья свои
Отчизны ляхов всегда верный страж.
Во славу храбрым вьет гнездо свое,
О героизме с гордостью будет свидетельствовать.
Припев:
Когда придется снова оружие к небу поднять,
Когда придется сыновьям за отцовскую землю сражаться,
Вспоминайте о тех, кому в глаза смотрела смерть,
А кому дороги были Вечные Цвета.
Там, под Цедыней, стоит памятник им,
Там Белый Орел вечно стоит на страже.
Шум знамен убаюкает сны,
Рыцарские сны великих польских мечтаний.