Orlęta Warszawy - Horytnica translation in Russian

Orlęta Warszawy

Bronić chcą gniazda orle pisklęta,
Wokół ogniska plutonów rój
W służbie Ojczyzny, w Narodu pieśniach, w myśl obowiązku idą na bój
Szary mundurek i twarz dziecięca,
A w drobnych dłoniach zaciska broń
Zagrały werble, zwarta kolumna, małych żołnierzy rozbrzmiewa krok
Przechodniu idź i powiedz wszystkim "Tu leżą dzieci, orla brać"
Czynem swym wolne, czynem zwycięskie, na straży nieśmiertelnych prawd
Nie waż się Orląt snu już zakłócać, w szeregach leżą dłonią w dłoń
Mali żołnierze wielkiej idei, czy słyszysz, to ich równy krok
Gdy minął smutek po klęsce września przez okupacji wszystkie te dni
Czekali kiedy znów padnie rozkaz,
Wybuch powstania powołał ich
Na starym mieście, w sercu stolicy, wśród zgliszcz pożarów ich opór trwał
Maszerowali unosząc sztandar, płachtą pogrobną dla nich się stał
Przechodniu idź i powiedz wszystkim "Tu leżą dzieci, orla brać"
Czynem swym wolne, czynem zwycięskie, na straży nieśmiertelnych prawd
Nie waż się Orląt snu już zakłócać, w szeregach leżą dłonią w dłoń
Mali żołnierze wielkiej idei, czy słyszysz, to ich równy krok
Ginęło orlę jedno po drugim,
Spójrz Matko Polsko, tam syn twój śpi
Zasnął by nigdy się nie obudzić,
Lecz niepodległość jeszcze się śni
Życie tak krótkie za nią dziś oddał,
Do niej napisał ostatni list
A w nim obiecał, że będzie wolna,
Jedno po drugim, jak kropla krwi
Przechodniu idź i powiedz wszystkim "Tu leżą dzieci, orla brać"
Czynem swym wolne, czynem zwycięskie, na straży nieśmiertelnych prawd
Nie waż się Orląt snu już zakłócać, w szeregach leżą dłonią w dłoń
Mali żołnierze wielkiej idei, czy słyszysz, to ich równy krok
Huk artylerii, drży barykada, wznosi się szaniec z dziecięcych ciał
Nikt już na salwy nie odpowiada, nie pada choćby ostatni strzał
Leżą Orlęta jedno przy drugim, otwarte oczy patrzą wciąż w dal
Czy widzą, przyszła chwila wyzwolin. Czy widzą ukochany swój kraj?

Орлята Варшавы

Защитить гнездо хотят орлята,
Вокруг огня, как пчёл рой,
Служа Отчизне, в песнях народа, по зову долга идут в бой.
Серая форма и детское личико,
А в маленьких ручках сжимают оружие,
Забили барабаны, сомкнутая колонна, маленьких солдат раздаётся шаг.
Прохожий, иди и скажи всем: "Здесь лежат дети, орлиная братия",
Делом своим свободные, делом своим победные, на страже бессмертных истин.
Не смей орлят сон тревожить, в рядах лежат рука об руку,
Маленькие солдаты великой идеи, слышишь, это их ровный шаг.
Когда прошла печаль после сентябрьского поражения, сквозь все дни оккупации,
Ждали, когда снова падёт приказ,
Взрыв восстания призвал их.
В Старом городе, в сердце столицы, среди пожарищ их сопротивление длилось.
Маршировали, неся знамя, саваном оно для них стало.
Прохожий, иди и скажи всем: "Здесь лежат дети, орлиная братия",
Делом своим свободные, делом своим победные, на страже бессмертных истин.
Не смей орлят сон тревожить, в рядах лежат рука об руку,
Маленькие солдаты великой идеи, слышишь, это их ровный шаг.
Гиб орлёнок один за другим,
Взгляни, Мать Польша, там сын твой спит.
Уснул, чтобы никогда не проснуться,
Но независимость ему всё ещё снится.
Жизнь такую короткую за неё сегодня отдал,
К ней написал последнее письмо,
А в нём пообещал, что будет она свободна,
Один за другим, как капли крови.
Прохожий, иди и скажи всем: "Здесь лежат дети, орлиная братия",
Делом своим свободные, делом своим победные, на страже бессмертных истин.
Не смей орлят сон тревожить, в рядах лежат рука об руку,
Маленькие солдаты великой идеи, слышишь, это их ровный шаг.
Грохот артиллерии, дрожит баррикада, возводится бастион из детских тел.
Никто уже на залпы не отвечает, не падает даже последний выстрел.
Лежат орлята один возле другого, открытые глаза смотрят всё ещё вдаль.
Видят ли, пришла минута освобождения? Видят ли любимый свой край?