Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - Przyczynek do legendy o Sw. Jerzym

Przyczynek do legendy o Sw. Jerzym

Zabił święty Jerzy smoka
W płaszcz z atłasu wytarł miecz.
Czarna zdobi go posoka:
Smocza śmierć - rycerska rzecz.
Odrąbanym skrzydłem gadzim
Mąż opędza się od much;
Dowód tryumfu w sakwę wsadził:
Komplet świeżych smoczych kłów.
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Smok bezzębną paszczę szczerzy,
Chociaż już się nic mu nie śni -
Zabić gada los ci każe,
Żebyś trafił na ołtarze,
Ale to nie koniec pieśni!
Zasłużoną karmił sławą
Smokobójcę wdzięczny lud
I podziwiał sakwę krwawą,
Z której snuł się smoczy smród.
Rycerz pocił się w purpurach
Wśród koronowanych głów
I nie było trubadura,
Co nie śpiewałby tych słów:
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Gadzi zewłok w prochu leży,
Dla robactwa żer i pleśni.
Zabić smoka los ci kazał
Byś się znalazł na ołtarzach,
Ale to nie koniec pieśni!
Wszędzie swą postawił stopę,
Wszędzie dowiózł gadzi swąd.
Pokrył świat swym świętym tropem
Aż posiwiał, schudł i zwiądł.
A z rozprutej sakwy ronił
Krok po kroku kieł za kłem
I odrastał smoczy pomiot
Z tryumfu dobra drwiąc nad złem.
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Święty sen ci się należy,
Wymęczyli cię współcześni!
Bo uprawiać smokobicie
Łatwiej, niźli walczyć z życiem,
Ale to nie koniec pieśni!
Umarł rycerz, a w Kościele
Rozprawiano parę lat,
Jak podzielić jego szkielet,
Bo relikwii żąda świat.
Smoków się wyraja mrowie,
Za to świętych nigdy dość!
Sprawiedliwie! - ktoś podpowie:
Mit za mit! I kość za kość!
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Liczą kości buchalterzy
Ile w nich się wiary zmieści -
Niepisany sen twym szczątkom,
Musisz zacząć od początku
I nie będzie końca pieśni...

Вклад в легенду о Святом Георгии

Убил Святой Георгий змея,
В атласный плащ вытер свой меч.
Черная кровь его красит:
Смерть дракона — дело чести.
Отрубленным крылом гада
Муж отгоняет от себя мух;
Доказательство триумфа в сумку положил:
Полный набор свежих зубов дракона.
Святой Георгий! Святой Георгий!
Змей беззубую пасть скалит,
Хоть уже ничего ему не снится —
Убить гада судьба тебе велит,
Чтобы попал ты на алтари,
Но это еще не конец песни!
Заслуженной славой питал
Змееборца благодарный люд
И восхищался сумкой кровавой,
Из которой тянулся драконий смрад.
Рыцарь потел в пурпуре
Среди коронованных голов
И не было трубадура,
Что не пел бы этих слов:
Святой Георгий! Святой Георгий!
Гадина мертвая в прахе лежит,
Для насекомых корм и тлен.
Убить змея судьба тебе велела,
Чтоб оказался ты на алтарях,
Но это еще не конец песни!
Везде свою поставил стопу,
Везде довез гадкий смрад.
Покрыл мир своим святым следом
Пока не поседел, не похудел и не увял.
А из распоротой сумки ронял
Шаг за шагом клык за клыком
И отрастал драконий выводок,
Над торжеством добра, насмехаясь над злом.
Святой Георгий! Святой Георгий!
Святой сон тебе полагается,
Измучили тебя современники!
Ведь заниматься змеебиением
Легче, чем бороться с жизнью,
Но это еще не конец песни!
Умер рыцарь, а в Церкви
Спорили пару лет,
Как разделить его скелет,
Ведь реликвии жаждет весь свет.
Змеев появляется тьма,
А святых всегда мало!
Справедливо! — кто-то подскажет:
Миф за миф! И кость за кость!
Святой Георгий! Святой Георгий!
Кости считают бухгалтеры,
Сколько в них веры вместится —
Неописуемый сон твоим останкам,
Ты должен начать с начала
И не будет конца песне...