Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - Z chlopa - krol (Z basni dziecinstwa)

Z chlopa - krol (Z basni dziecinstwa)

Machnąłem ręką, przeskoczyłem płot
Rząd rozpędziłem wroni
Bo długo czekał tłum na boży miot
Spadłem na mech ich dłoni
I samo się zrobiło jakoś tak
Że mnie słuchali wszyscy
Więc do nich wprost mówiłem, zamiast wspak
I wołał lud, żem bystry
Orzekł spowiednik - zbawisz owce swe
Gdy stanie wróg za progiem
Więc je zbawiałem nie pojmując, że
Swój - może też być wrogiem
Za me zasługi - w wieży zamknął król
Zasłużonego sługę
I lata trwała krzywda, lata - ból
I dni mijały długie
Lecz tak już jest, że zrozpaczony lud
Temu, kto w wieży - wierzy
I nie wiem sam, jak się znalazłem wśród
Premierów i Papieży
Masa jest siłą, ale siłą mas
Jest ten, kto czuje za nie
Jam z was i dla was, i za was
Wypowiem - swoje zdanie
Nie wiecie sami, czego chcecie chcieć
Więc w chceniu wam pomogę
Choć królem stał się dla was prosty kmieć
Kręta wam wskaże drogę
Bo sprawiedliwie wszystkim służyć chce
Ojczyźnie i skrzywdzonym
Ale ojczyzna jedna przecież jest
Skrzywdzonych zaś miliony
Wszak wszelką krzywdę dzieli się raz, dwa
W szczegółach siedzi diabeł
Szczegółem rada się zajmuje ma
Od czego ma się radę?
Nastała historyczna zmiana ról
Niech na mnie nikt nie dybie
Na dziś i jutro tylko z chłopa król
Odejdę, jeśli chybię
Kto z chłopa król - po prostu swoje wie
I ci, co stoją tyłem
Niech sobie plują w najłatwiejszy cel
Ja wiem, że nie chybiłem
Królestwo moje jest czy tak, czy siak
Zakwitnie mi dziedzina
A jeśli przez was pójdzie coś nie tak
To już nie moja wina
Królestwo moje jest czy tak, czy siak
Zakwitnie mi dziedzina
A jeśli przez was pójdzie coś nie tak
To już nie moja wina
Machnąłem ręką, przeskoczyłem płot
Rząd rozpędziłem broni
Bo długo czeka tłum na Boży miot
Spadłem na mech ich dłoni

Из мужика - король (Из сказок детства)

Махнул рукой я, перепрыгнул плетень,
Стаю ворон разогнал.
Ведь долго ждала толпа Божий завет,
На мох их ладоней упал.
И само собой как-то вышло вот так,
Что все меня слушали вдруг.
И прямо к ним обращался я, а не вяк,
И кричал люд: "Он умен, друг!"
Сказал исповедник: "Спасёшь ты овец своих,
Когда враг за порогом встанет."
И я их спасал, не понимая, увы,
Что свой - врагом тоже может стать.
За заслуги мои - в башне король закрыл
Заслуженного слугу.
И годы тянулась обида, годы - боль,
И дни проходили так долго.
Но так уж ведётся, отчаявшийся люд
Тому, кто в башне, - верит.
И сам не знаю, как оказался я вдруг
Среди премьеров и, представь, Пап.
Масса - есть сила, но силой масс,
Есть тот, кто чувствует их боль.
Я из вас и для вас, и за вас сейчас
Выскажу своё мнение, любовь моя.
Не знаете сами, чего хотите хотеть,
Поэтому в хотеньях помогу.
Хоть королём стал для вас простой мужик,
Извилистый путь укажу.
Ведь справедливо всем служить хочу,
Отечеству и обиженным.
Но отечество одно всё же у нас,
А обиженных - миллионы.
Всякую обиду делишь раз-два,
В деталях дьявол кроется, знай.
Деталями совет занимается, да,
Для чего совет существует, понимай.
Настала историческая смена ролей,
Пусть никто на меня не злобствует тайно.
На сегодня и завтра лишь из мужика король,
Уйду, если ошибусь случайно.
Кто из мужика король - своё он знает,
И те, кто стоит спиной,
Пусть плюют в самую лёгкую цель, пусть знают,
Я знаю, что не ошибся, родная моя.
Моё королевство, так или иначе, знай,
Расцветёт, как мой удел.
А если из-за вас пойдёт что-то не так,
То это не моя вина, поверь.
Моё королевство, так или иначе, знай,
Расцветёт, как мой удел.
А если из-за вас пойдёт что-то не так,
То это не моя вина, поверь.
Махнул рукой я, перепрыгнул плетень,
Стаю ворон разогнал.
Ведь долго ждёт толпа на Божий завет,
На мох их ладоней упал.