Lyrics Last Turn - Kiosk
هزار
فرسنگ
رفتی
و
پیچ
آخر
رو
اشتباه
پیچیدی
به
همه
جا
سر
زدی
و
به
هیچ
کجا
نرسیدی
همیشه
تقصیر
بقیه
بود،
تصمیم
هاش
ولی
واسه
خودت
بود
هرچی
می
دیدی
می
خواستی،
منم
همه
چیم
رو
دادم
کَمِت
بود
می
گفتی
عشق
مثلِ
بهاره
/ تو
دلم
پر
از
پروانه
ست
بی
تو
بودن
محاله
/ زندگی
چه
شاعرانه
ست
بهار
میاد
و
می
ره
/ این
طبیعتِ
روزگاره
وقت
جدایی
که
شد
هرکی
دنبال
بهانه
ست
هیچوقت
نخواستی
بفهمی
فرق
بین
تنهایی
و
تنها
بودن
این
رو
صدبار
شنیدی:
ساختن
سخت
تره
از
سوزوندن
جای
یه
کسایی
رو
می
شه
عوض
کرد،
جای
یه
کسایی
همیشه
خالیه
تا
نزدیکِ
قلّه
هزار
قدم
و
واسه
سقوط
یه
قدم
کافیه
می
گفتی
عشق
مثلِ
بهاره
/ تو
دلم
پر
از
پروانه
ست
بی
توبودن
محاله
/ زندگی
چه
شاعرانه
ست
بهار
میاد
و
می
ره
/ این
طبیعتِ
روزگاره
وقت
جدایی
که
شد
هرکی
دنبال
بهانه
ست
هزار
فرسنگ
رفتی
و
پیچ
آخر
رو
اشتباه
پیچیدی
به
همه
جا
سر
زدی
و
به
هیچ
کجا
...
Attention! Feel free to leave feedback.