Wspomnienie - Krzysztof Krawczyk translation in German

Wspomnienie

Mimozami jesień się zaczyna
Złotawa, krucha i miła
To ty, to ty jesteś ta dziewczyna
Która do mnie na ulicę wychodziła

Od twoich listów pachniało w sieni
Gdym wracał zdyszany ze szkoły
A po ulicach w lekkiej jesieni
Fruwały za mną jasne anioły

Mimozami zwiędłość przypomina
Nieśmiertelnik żółty - październik
To ty, to ty, moja jedyna
Przychodziłaś wieczorem do cukierni

Z przemodlenia, z przeomdlenia senny
W parku płakałem szeptanymi słowy
Młodzik z chmurek prześwitywał jesienny
Od mimozy złotej - majowy

Ach, z czułymi, przemiłymi snami
Zasypiałem z nim gasnącym o poranku
W snach dawnymi bawiąc się wiosnami
Jak tą złotą, jak tą wonną wiązanką

Erinnerung

Mit Mimosen beginnt der Herbst,
golden, zart und lieblich.
Du bist es, du bist jenes Mädchen,
das zu mir auf die Straße kam.

Nach deinen Briefen duftete es im Flur,
wenn ich atemlos aus der Schule kam.
Und auf den Straßen im milden Herbst
flogen helle Engel hinter mir her.

Mit Mimosen erinnert man sich an das Verwelkte,
an die gelbe Strohblume – den Oktober.
Du bist es, du, meine Einzige,
die abends in die Konditorei kam.

Vom vielen Beten, von Ohnmacht müde,
weinte ich im Park mit geflüsterten Worten.
Der junge Mond schien durch die Herbstwolken,
von der goldenen Mimose – wie im Mai.

Ach, mit zärtlichen, liebsten Träumen
schlief ich mit ihm ein, als er am Morgen verblasste.
In Träumen spielte ich mit vergangenen Frühlingen,
wie mit diesem goldenen, duftenden Sträußchen.