Lyrics and translation Kwiat Jabłoni - Nie ma czasu (Live)

Z oddali patrzę, poważny mam wzrok
Bo to co było słusznie odchodzi
Kiedy podchodzę, wtedy już wiem
Wiem z czym na zawsze człowiek się rodzi
Z tym, że jest radość w sercu dziecięca
I że chcesz wierzyć w to, czego nie ma
Że kiedy pierwszy zapada wzrok
Boisz się w duchu własnego cienia
A przecież byliśmy już tak daleko
Przecież byliśmy już tak daleko
Nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
I znowu stoję na pół przecięta
Powraca co było już tylko we śnie
Ta sama trwoga jest niepojęta
To samo szczęście, jasność co wcześniej
Krok co pewny był chwiejny się staje
Przypomina się serce ciężkie
Dalekie bliskie się teraz wydaje
Co było małe znowu jest wielkie
A przecież byliśmy już tak daleko
A przecież byliśmy już tak daleko
Bo nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Bo nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat

Издали смотрю, серьезный у меня взгляд
Потому что то, что было правильно уходит
Когда я подхожу, тогда я уже знаю
Я знаю, с чем человек рождается навсегда
С тем, что есть радость в детском сердце
И что вы хотите верить в то, чего нет
Что когда первый падает взгляд
Вы боитесь в духе своей собственной тени
А ведь мы уже были так далеко
Мы были так далеко.
Нет времени больше
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
И я снова стою пополам
Возвращается то, что было только во сне
Тот же страх непостижим
То же счастье, что и раньше
Шаг, который был уверен, шатался становится
Вспоминается сердце тяжелое
Далекое близкое теперь кажется
Что было маленьким снова велико
А ведь мы уже были так далеко
А ведь мы уже были так далеко
Потому что нет времени на большее
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Нет времени больше
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Потому что нет времени на большее
Нет времени, потому что в конце концов
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы
Солнце снова встает, и я не различаю дни и годы